Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 oktober 2025
Taal, genade, 't huis op den hoek, de gekompromitteerde vrouw uit Babilon, prikkelslangen, napreek met gevoeligheid... arme Wouter! Daar de lezer veel ondervinding heeft ik zoek sedert jaren te-vergeefs naar iemand die zich beklaagt over gebrek aan die waar zal-i weten dat genoegens en rampen nooit zoo groot zyn als ze ons toeschenen in de verte.
»Het verheugt mij u eens weder te zien, Beltsazar," riep de koning den op Babylonische wijze gekleeden man toe. »Sedert den dood van mijn vader hebt gij u niet aan mijne poort laten zien!" Hij, die aldus werd toegesproken, boog zich diep en antwoordde: »De genade van mijn heer verheugt het harte van uw knecht!
Geen genade voor een zoon, die zijn vader bedriegt. Is er niets meer? Niets van den Vliesridder?" "Niets: ofschoon hij zich naar alle gedachten nog hier, of in de buurt moet ophouden; want er is weer geld voor hem uit de Bank gelicht, gelijk onze spion bij de Bank mij verteld heeft. Het is onbegrijpelijk, dat wij hem niet op het spoor komen."
In onze koninklijke genade hebben wij het billijk geacht uw verbreken te doen onderzoeken om te zien of het ons veroorloofd was u te vergeven; maar wij hebben bevonden dat de vaderliefde slechts tot dekmantel uwer weerspannigheid gediend heeft, en dat een misdadige hoogmoed u tot ongehoorzaamheid heeft aangespoord."
"Vrienden," begon hij, "een groote eer is mij gebeurd. Zijne Majesteit, onze geëerbiedigde koning, nam niet alleen mijn geschenk in genade aan, maar gaf mij tot dank veel kostbaars. Hieronder," en de rijke legde de hand op het dekkleed van den wagen, "ligt geborgen, wat mijne eigen oogen nog niet gezien hebben, het heerlijke geschenk van den koning. Leve de koning!"
Voor zijne komst waren de Wallis-eilanden het tooneel van alle gruwelen, die van de barbaarschheid onafscheidelijk zijn; onophoudelijke, bloedige oorlogen teisterden het schoone land; de overwinnaars kenden geene genade jegens de overwonnelingen en vierden hunne zegepraal met afschuwelijke feesten, waarbij de harten der verslagenen gegeten werden.
Door het wonder dat de Godin aan u verrigtte, en door tevens mij aan te nemen als offer, heeft zij getoond dat hare genade u en mij verzekerd is... Heilige, driewerf heilige Doerga! riep hij, als op eenmaal door nieuwe kracht bezield en met opgeheven armen zich omhoog rigtend, met luider stem, ontvang mij in den tempel uwer glorie! Ik kom!
Intusschen was Alvarez Fañez naar het Hof gereisd, en had den Koning de dertig prachtige paarden, die zij veroverd hadden, ten geschenke aangeboden. »Nog is het geen tijd om den Cid weder in genade aan te nemen«, zeide Alfonso; »maar daar deze paarden van de ongeloovigen komen, heb ik geen bezwaar ze aan te nemen. Ik schenk u vergiffenis, Alvarez Fañez, en hef uw ballingschap op.
Behaagt 't Hem, mij nog jaren tot mijne levensjaren toe te voegen, dan heb ik de begeerte, dat Hij mij slechts een hemelsch leven geve, opdat ik reeds op aarde den hemel meer en meer mag beginnen. Geliefden, laten wij die genade veel van onzen God bidden!
"Dat doe ik," hernam zij, eenigszins berouw gevoelende over hare overijlde woorden: "en ik meende het ook zoo kwaad niet. Maar nu, die Spanjoolsche daargelaten, ik bid je, maak toch, dat je weer bij Mijnheer in genade wordt aangenomen; want waarlijk, het loopt anders slecht met je af. Ik geloof niet aan al die praatjes, die over u gaan, en Freule Ulrica ook niet, meen ik...."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek