United States or Chad ? Vote for the TOP Country of the Week !
Een in vrijheid gestelde galeiboef kende het geheim van een door dien man vroeger ondergane straf; hij verklaagde hem, deed hem gevangen nemen en maakte van deze gevangenneming gebruik om naar Parijs te gaan en zich door den bankier Laffitte ik heb dit van den kassier zelven vernomen door middel van een valsche handteekening, een som van meer dan een half millioen, die aan den heer Madeleine behoorde, te laten uitbetalen.
Op het oogenblik toen hij uitriep: Ik ben een ellendeling! had hij zich herkend gelijk hij was, en was bereids zoo ver van zich zelven gescheiden, dat hij zich voor een spooksel hield, en het meende voor zich te hebben in vleesch en been, met den stok in de hand, gekleed in een kiel, den ransel met gestolen goederen op den rug, met somber, vermetel gezicht, den geest vol schandelijke ontwerpen, den afschuwelijken galeiboef Jean Valjean.
Toen ik de woede van den man gadesloeg, begreep ik dat het geen ongegronde of onnatuurlijke angst geweest was, die majoor Sholto bevangen had, toen hij voor de eerste maal vernam dat de getergde galeiboef zijn spoor gevonden had.
Lever uw redder over. Laat u vervolgens het waschbekken van Pontius Pilatus brengen en wasch er uw klauwen in." Dan sloeg hij den blik weder op zich zelven, en naast den verheven Jean Valjean zag hij, Javert, zich zelven verlaagd. Een galeiboef was zijn weldoener. Maar waarom ook had hij dien man vergund hem in het leven te laten? In de barricade had hij het recht, gedood te worden.
Toen dat gebeurd was, bukte hij zich over dat schijnbaar levenlooze lichaam, en sprak tot Carpena, maar met een zachte stem. Daarna bekeek hij hem een lange poos, alsof hij een zijner wilsuitingen in de hersenen van den galeiboef wilde doen doordringen. En zich toen oprichtende, zeide hij kalm en bedaard, alsof het geheele voorval niets te beduiden had: "Het is niets!
Te vergeefs poogde hij zich tegen dien invloed te verzetten. Hij bezweek er voor en vermocht niets anders te doen, dan voor die overheersching lijdelijk te bukken. Intusschen had dokter Antekirrt zijn rijtuig doen stilstaan en ging voort den galeiboef met een doordringenden blik aan te staren.
"Spreek," zeide hij, als hadde hij 't niet begrepen. "Hebt ge mij verstaan? Ik ben een galeiboef, een tuchteling. Ik kom van de galeien." Hij haalde een groot geel papier uit zijn zak, dat hij opensloeg. "Hier is mijn paspoort, ziet ge, 't is geel. Dit dient om mij overal te doen wegjagen, waar ik kom. Wilt ge 't lezen? Ik kan lezen; ik heb 't in 't bagno geleerd.
Wanneer het nu gebeurde, dat een stuk brood of wel eene vrucht vergiftigd was, wie zou zich dan om den dood van Carpena bekommeren? Wie zou er de oorzaken van opsporen? Niemand, niet waar? Een galeiboef is geen mensch meer. Wie bekommert zich over zijne verdwijning? Een schoft minder in het Presidio, dat zou geen voorval zijn, om den gouverneur van Ceuta bovenmate te verontrusten!
Er is een school voor hen, die leeren willen. Zie, wat men in het paspoort gezet heeft: "Jean Valjean, ontslagen galeiboef, geboren te..." dat doet er niet toe... "is negentien jaar in het bagno geweest. Vijf jaren wegens diefstal met inbraak. Veertien jaren wegens viermaal herhaalde poging tot ontvluchting. Deze man is zeer gevaarlijk." Dat staat er. Iedereen heeft mij uitgeworpen.
Deze mijnheer Fauchelevent was de galeiboef Jean Valjean. Plotseling zulk een geheim te midden van zijn geluk te vinden, gelijkt de ontdekking van een scorpioen in een tortelduivennest. Was voortaan het geluk van Marius en Cosette tot deze nabijheid gedoemd? Was 't een uitgemaakte zaak. Sloot de voltrekking van het huwelijk de aanneming van dien man in? Was er niets meer tegen te doen?
Woord Van De Dag