Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 juni 2025
"De hemel beware mij, ge weet wel, dat ik niet lezen kan. 't Is voor Gaetano, dat ik het u vraag." Donna Micaela bezat de legende van de heilige maagd van Pompeje niet. Maar dat zei ze donna Elisa niet; zij ging naar haar boekenrek en nam een klein boek, dat een verzameling Siciliaansche liefdesliederen bevatte, en gaf dat aan donna Elisa, die het weer aan Gaetano bracht.
"Zijn woorden klonken sterk en machtig, zoodat het was alsof don Gaetano rechter was en de rechters misdadigers waren. "Zie," zei hij tot hen, "wiens schuld is het, dat deze ongelukkige menschen te gronde gaan? Zijt gij het niet, die de macht bezit, en hen in uw bescherming moest nemen?" En men zag hoe allen ontstelden over de verantwoordelijkheid, die hij hun oplegde.
En nu moest donna Micaela dit beeld van hem aannemen. Zij stond zwijgend, zij vond hem haast te indringend. Maar Gaetano verzocht haar te zien, hoe goed het beeld gesneden was. Zag zij wel, dat de vleugels van den aartsengel in toorn opstonden en dat Lucifer zijn klauwen drukte in de stalen sporen van San Michaëls voet?
Maar in het café Europa stond de zoon van den waard canzones te zingen. Ter eere van het feest had hij eenige nieuwe liederen gedicht en onder andere ook een paar over Gaetano. Hij kon immers niet weten of de menschen niet juist van Gaetano wilden hooren. Donna Micaela ging voorbij het café, toen zij echter hoorde, dat er gezongen werd, bleef zij staan om te luisteren.
Toen ze bij de Porta Etnea kwamen, liepen ze door de poort en daalden af van de treden, die naar de palmbosschen van den Monte Chiaro leiden. Ze hadden niet in de drukke straten kunnen blijven. Donna Micaela sprak zóó, dat de menschen in Diamante haar gesteenigd zouden hebben, indien ze gehoord hadden, wat ze zeide. Zij vroeg Gaetano of hij ooit de zwarte Madonna van de domkerk gezien had.
Indien donna Elisa het wonder geloofd had, zou de gansche stad donna Micaela hebben willen helpen. Maar donna Elisa kon niet gelooven, dat God en de heiligen haar schoonzuster wilden bijstaan. Zij had haar reeds sinds het feest van San Sebastiaan gadegeslagen. Zoodra iemand sprak van Gaetano verbleekte donna Micaela en zag er ontsteld uit.
Zij ontkende niet dat zij hem liefhad, maar misschien zou Gaetano haar liefdeswoorden niet kunnen vinden, zoo verborgen waren ze onder verwijten. Het was ook beter, dat hij ze niet vond. Hij schreef haar geen brieven meer. Maar nu kon donna Micaela nooit meer aan Gaetano denken als steun en beschermer. Nu was hij gevaarlijker dan de mannen uit de bergen.
De grondslag tot deze collectie werd gelegd door dien abt Gaëtano Marini, die zoo ijverig de vatikaansche schatten tegen de fransche roofzucht verdedigde, en die door Napoleon gedwongen werd zijn verblijf in Frankrijk te vestigen, en daar de hand te leenen tot het rangschikken van hetgeen uit het vatikaan was geroofd. Hij stierf te Parijs, kort vóór den slag van Waterloo.
Den volgenden dag toen de zon onderging, kwam Giannita in de ziekenkamer en fluisterde: "Er is oproer in Paterno, sedert verscheidene uren zijn ze daar aan het schieten, men kan het hier hooren. Er is reeds naar Catania gezonden om troepen. En Gaetano zegt, dat het oproer hedenavond hier zal uitbreken. Hij zegt, dat het tegelijkertijd in al de Etnasteden zal uitbreken."
"Indien dit nu Gaetano was," denkt zij, kon ik dan, zou ik dan.... "Indien al deze menschen jubelen om hem, zou ik dan..." Er heerscht zulk een vreugde in de stad, grooter dan zij ooit gezien heeft. De menschen hebben elkaar lief als broeders. En dat is niet alleen omdat een socialist thuis komt, maar omdat ze gelooven, dat de aarde spoedig gelukkig zal zijn.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek