Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 juni 2025
Ik denk niet, dat zijn familie er iets tegen zou hebben, en ik zou stellig wel gelukkig worden, want zij zijn allen aardige, beleefde, onbekrompen menschen, en zij houden van mij. Daar Fred de oudste van de tweelingen is, erft hij zeker het landgoed, denk ik, en het is zoo prachtig!
Haar tante dacht, dat zij berouw had over haar antwoord aan Fred, en toen Amy bevond, dat ontkenningen niets baatten, en open kaart spelen ondoenlijk was, liet zij haar denken, wat zij verkoos, maar droeg intusschen zorg, Laurie te doen weten, dat Fred naar Egypte was vertrokken.
Die twee zijn dikke vrienden met hen geworden, zoo dik, dat ze hun slaapkajuiten, hun kooien, naast elkander hebben." "Welke kajuiten zijn dat? Weet gij dat?" "Ja, want daar spraken zij hardop over. In nommer één slaapt de ingenieur; nommer twee heeft Old Firehand; nommer drie Tom, nommer vier Tante Droll, en nommer vijf de kleine Fred." "Wie is dat?" "De jongen, die de Tante meegebracht heeft."
En de aanwezige vrienden stonden niets bij hen achter en brulden lustig mede. "Ha, ha, ha! Ha, ha, ha!" "Hij zei dat Kerstmis allemaal maar gekheid was, zoo waar ik leef, dat zei hij!" riep Scrooge's neef. "En hij geloofde 't zelf!" "Zooveel te meer moest hij zich schamen, Fred!" zeide Scrooge's nicht verontwaardigd. Ja, die vrouwen toch, diè doen nooit iets half. Die zijn altijd ernstig.
Laurie en Jo roeiden de eene boot, mijnheer Brooke en Ned de andere, terwijl Fred Vaughn, de rumoerige tweeling, zijn best deed beiden te doen omkantelen, door in een een-persoons giek als een dolle waterspin overal heen te schieten.
"Laten we 't eens probeeren," zei Jo, die veel van nieuwe proefnemingen hield. Kate en mijnheer Brooke, Meta en Ned wilden liever niet meedoen, maar Fred, Sallie, Jo en Laurie legden hun handen op elkaar en trokken en het lot viel op Laurie. "Wie zijn je lievelingshelden?" vroeg Jo. "Grootvader en Napoleon." "Welk meisje vindt je het mooist?" vroeg Sallie. "Meta."
Vanavond gaan wij naar een schouwburg, een waardig besluit voor den gelukkigsten dag van mijn leven. Middernacht. Het is laat, maar ik kan morgenochtend mijn brief niet laten weggaan, zonder te vertellen, wat er gisterenavond gebeurd is. Wie denkt u wel, dat binnenkwamen, toen wij aan de thee zaten? Lauries' Engelsche vrienden Fred en Frank Vaughn! Ik was zoo verbaasd.
Jo was door het laatste poortje gegaan, maar had het paaltje gemist, welke misslag haar reeds half uit haar humeur had gebracht. Fred kwam dicht achter haar, en was het eerst aan de beurt; hij deed een slag, zijn bal vloog tegen het poortje aan en bleef een duimbreed aan den verkeerden kant liggen.
Laat hen niet aan de paarden komen." Tom, Droll en Fred snelden onder een oorverdoovend geschreeuw naar de plaats, waar zij de paarden hadden zien staan. De weinige tramps, die daarheen gevlogen waren om zich in den zadel te redden, kwamen er niet toe dat voornemen te volbrengen; zij vluchtten te voet verder het bosch in.
Het koortsheete bloed suisde in de ooren, voor onze oogen voerden roode zonnen een dollen dans uit, en de opgezwollen tong weigerde den dienst bijna geheel. Fred, de jongste van het gezelschap, gaf tegen twee uur den strijd met den dorst op.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek