Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 mei 2025
Was deze Phileas Fogg rijk? Zonder eenigen twijfel. Maar hoe had hij fortuin gemaakt? Dat wisten zelfs de best ingelichten niet, en Fogg was wel de laatste, aan wien men het zou durven vragen. In elk geval, hij was in geen opzicht verkwistend, maar ook nooit gierig; overal waar de steun werd gevraagd voor eene goede, nuttige of loffelijke zaak, droeg hij in stilte en zelfs onbekend bij.
Tot straks, mijnheer de consul." Met die woorden ging de inspecteur heen om Passepartout op te zoeken. Toen Fogg het huis van den consul verlaten had, begaf hij zich naar de aanlegplaats. Op eenigen afstand van het schip gekomen gaf hij eenige bevelen aan Passepartout en verdween zelf in zijn hut aan boord der Mongolia.
"Laat ons wachten," zeide de generaal, "het is eerst acht ure en het is mogelijk, dat ook de lijfwachten in slaap vallen." "Dit is inderdaad mogelijk," zeide de Parsi. Phileas Fogg en de zijnen legden zich dus neder bij een boom en wachtten. De tijd viel hun zeer lang. Nu en dan verliet hen de gids om eens hoogte van de zaken te gaan nemen.
Toen hij zijn fortuin gemaakt had, was hij naar Europa vertrokken, men meende naar Holland, omdat hij in zijn loopbaan als handelaar veel relatiën met dit land gehad had. Phileas Fogg keerde terstond naar het Hotel van de Club terug.
Na dit antwoord haalde de gids den olifant weder uit het boschje en wierp zich op den hals van het dier. Maar op het oogenblik toen hij het door een eigenaardig fluiten wilde aansporen om voort te gaan, hield Fogg hem tegen, en zeide tot sir Francis Cromarty: "Als wij deze vrouw eens gingen redden?" "Die vrouw redden, mijnheer Fogg," riep de generaal uit. "Ik ben nog twaalf uur voor.
De goede jongen zou zich dan belasten om haar langs een beteren weg en met gemakkelijker vervoermiddelen naar Europa te brengen. Aouda weigerde van Fogg te scheiden, en Passepartout rekende zich door dit besluit zeer gelukkig. Inderdaad, voor niets ter wereld zou hij zijn meester willen verlaten, daar Fix dezen nu vergezellen zou.
"Ik ben altijd klaar," antwoordde de kalme gentleman, en gaf de kaarten. "Ruiten troef," zeide hij. "U zit voor, mijnheer Stuart." Waarin Phileas Fogg zijn knecht Passepartout in de hoogste mate verbaast. Ten zeven uur vijf en twintig minuten nam Phileas Fogg, na twintig guineas met het whisten gewonnen te hebben, afscheid van zijn collega's en verliet de Reform-club.
"Alzoo, mijnheer," zeide Aouda, "nog niet tevreden mij van een vreeselijken dood gered te hebben, woudt gij mijn bestaan in Europa nog verzekeren?" "Ja, mevrouw," antwoordde Fogg, "maar de zaak is mij tegengeloopen. Toch blijft er nog een klein gedeelte van mijn fortuin over en dit wensch ik ter uwer beschikking te stellen." "Maar gij, mijnheer Fogg, wat moet er van u worden?" vroeg Aouda.
"Mijnheer Fogg zou het gewaagd hebben ... vijf en vijftig duizend pond!... Welnu eene reden te meer om geen oogenblik tijd te verliezen," eindigde hij en stond weder op. "Vijf en vijftig duizend pond!" herhaalde Fix, die Passepartout dwong weder plaats te nemen, na een flesch brandewijn te hebben besteld, "en als ik slaag, krijg ik eene belooning van twee duizend.
"Dit is uw vak en niet het mijne, schipper; ik laat het op u aankomen." Phileas Fogg, recht overeind, met de beenen wijd van elkaar en zoo stevig op zijne voeten als een matroos, zag naar de onstuimige zee.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek