Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 juni 2025
Als dit een amerikaansch schip was, dan zou men misschien springen, maar in elk geval zouden wij sneller vooruitkomen." Waarin Fogg, Passepartout en Fix elk hun eigen gang gaan. Gedurende de laatste dagen van den overtocht was het zeer slecht weder. De wind woei hevig uit het noordwesten, wat voor het schip hoogst nadeelig was.
De detective, die blijkbaar zeer belust was op de aanzienlijke premie, welke hem was toegezegd ingeval hij mocht slagen, wachtte dus met een licht te verklaren ongeduld de aankomst der Mongolia. "En gij zegt, mijnheer de consul," vroeg hij wel voor de tiende maal, "dat de boot niet lang meer weg kan blijven?" "Neen, mijnheer Fix," antwoordde de consul.
Passepartout, die, naarmate hij zijn doel naderde, ongeduldig werd, had wel gewild dat deze bezwaren achter den rug waren. Hij vreesde voor een oponthoud; hij duchtte altijd eenig ongeluk en zijn ongeduld stak zonderling af bij de kalmte van zijn meester. Ook Fix, zijnerzijds, verlangde zeer dat men deze moeielijke streek achter den rug had.
Maar, daar deze veel tijd hadden besteed om de jonge weduwe te redden, waren Fix en de hindoes vóór Fogg en zijn bediende te Calcutta aangekomen, en de magistraten waren door telegrammen verzocht, om hen reeds bij het uitstijgen uit den trein in hechtenis te doen nemen.
Toen hij Fix in gezelschap van Fogg bemerkte, fronste hij zijne wenkbrauwen. Maar Aouda vertelde in weinige woorden het voorgevallene en Passepartout werd nu weder kalm. Fix was blijkbaar geen vijand meer, maar een bondgenoot. Hij hield zijn woord. Toen het diner geëindigd was, kwam er een rijtuig voor, dat de reizigers en hunne koffers naar den trein zou brengen.
De zeeman verwijderde zich een oogenblik, keek naar de zee, waarschijnlijk in tweestrijd tusschen den wensch om zulk een groote som te winnen, en de vrees zich te ver te wagen. Fix verkeerde in doodsangst. Intusschen had Fogg zich tot Aouda gericht. "Gij zijt toch niet bang, mevrouw?" vroeg hij. "Met u, neen, mijnheer," antwoordde de jonge vrouw.
Maar tegelijkertijd mocht Fix de zekerheid erlangen dat Phileas Fogg niet te Suez aan land ging maar werkelijk naar Bombay reisde. "Is Bombay nog ver af?" vroeg Passepartout. "Vrij ver," antwoordde de inspecteur, "nog ongeveer tien dagen zeereis." "En waar ligt Bombay?" "In Indië." "In Azië?" "Natuurlijk." "Lieve hemel! Weet ge ... daar is iets dat mij geweldig hindert ... mijn kraan!"
Maar in elk geval, ik ben de boot niet misgeloopen, en dat is toch het voornaamste!" Daarom dacht hij aan Fix: "Ik hoop maar dat wij van dezen bevrijd zullen zijn, en dat hij, na hetgeen hij mij heeft voorgesteld, niet op de Carnatic zal durven komen. Een inspecteur van politie, een detective, die mijn meester altijd op de hielen zit en hem van den diefstal aan de Bank beschuldigt. Kom, kom.
"En het ijzeren karkas en de machine, mijnheer. Is de zaak in orde?" "Geheel in orde." Andrew Speedy nam oogenblikkelijk den tros met bankbiljetten aan en deed die in zijn zak verdwijnen. Bij dit onderhoud werd Passepartout doodsbleek. Wat Fix betreft, hij dacht een beroerte te krijgen.
"Mijnheer Fix aan boord!" antwoordde Passepartout zeer verrast, toen hij zijn metgezel van de Mongolia herkende. "Hoe nu? gij verliet mij te Bombay en ik ontmoet u weer op de reis naar Hong-Kong. Maar, zeg eens, maakt gij ook de reis om de wereld?" "Neen," antwoordde Fix, "ik ben van plan, om ten minste eenige dagen te Hong-Kong te vertoeven."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek