Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 31 mei 2025
Er hing steeds die atmosfeer van somberheid, vol dreiging, als de Keizer, plots, zich vertoonde, als hij dagen afwezig bleef en zich bezig hield met vliegen aan een lange naald te rijgen. Fabulla, jong, smachtend naar leven, in die sombere dreiging, verveelde zich.
Hoe oud ben je? fluistervroeg als een meid de nicht van de Keizerin Domitia, op de knieën van den grooten knaap. Twintig jaren, bij Juno Lucina, die mijn moeder genadig was bij mijn geboorte en haar een flinken jongen tot zoon gaf. Kom morgen, fluisterde Fabulla; des avonds tegen zonsondergang, onder bij het Septizonium....
Dat ventje heeft een veel te lief ruggetje om óoit geranseld te worden! En jij bent oud voor je tijd! riep Cecilius om den senex te ergeren, die, jong, nooit adulescens had mogen zijn. Heb je lang moeten leeren? vroeg Fabulla vol belangstelling. Nou, of we lang moeten leeren, zusje. Eerst dansen, muziek.... Dat kan ik ook.... Ecastor!
De Vestaalsche Maagden achter haar, wilden weten.... Fabulla fluisterde met wie dichtst achter haar zat.... De Vestale lachte, fluisterde haar buurvrouw in.... Weldra wisten allen, bleef Crispina alleen gelaten. En steeds, als een donder, rolde het gestamp van de zwaar geschoeide voeten der gladiatoren af, de rijen van het Theater af, vermengde zich met aller gestamp.
Kom hier, zeide zij, gezeten. Zij kwamen, hurkten bij haar neêr. Ik ben blij, dat jullie hier zijn, zeide zij. Vertel mij van jullie omzwervingen.... Zij begonnen te vertellen.... Crispinus, door de poort, door het atrium kwam binnen. Zij rezen op. Ik dacht de Keizerin hier te vinden.... Zij is naar de Christenen, met Domitilla en Fabulla.
Om zijn genepen mond ontbloeide plots een glimlach van stralend medelijden. Nigrina! riep Fabulla, steeds op de bloote knieën van Colosseros; wat werd die Christen móoi, toen hij zoo lachte!
Wij zijn gekomen voor de feesten van onze Godin. Neapolis! smachtte Fabulla. Herinner je je, Nigrina, toen wij samen in Neapolis waren tijdens de Floralia en wij dansten er, na
En tusschen de meeningen, die op klonken, smeet hij ook de zijne, meêdoogenloos, neêr. Zéker, Fabulla! riep hij. Jij, hoor, jij zoû, maar mèt een masker, veel beter mijn dochter spelen of de meid, die, ik, altijd oude kerel, mijn zoon ontsteel in een stuk van Plautus, dan die jongens met hun geverfde bakkessen doen! De tweelingen schreeuwden heftig terug.
Wat zei ze toch! Dat wij waren....? .... Wij....? De tweelingen....? Ja, de tweelingen van....? .... van Crispina? Crispina? Wie is Crispina? Was Crispina dáar? In het Tribunaal? Wie is Crispina? Er zat naast de Keizerin, rechts, de Virgo Maxima.... Naast de Virgo Maxima.... Domitilla, 's Keizers nicht. En naast die, Fabulla.... En links van de Keizerin....? Was dat Crispina! Onze moeder??
Intusschen meende Fabulla, luchtig, hare vriendin te moeten bedaren en toen Nigrina zelfs handgemeen werd met twee der Threxen, die schertsende de booze wapenzuster beworstelden, zoo dat de kruiken en kroezen van de tafel rolden en braken en Nilus, verontwaardigd, riep en de slaven aanliepen de twee mannen niet gehéel minachtend deze sterke vrouw liet Fabulla zich door Colosseros omhelzen, dicht tegen hem aan.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek