United States or Czechia ? Vote for the TOP Country of the Week !
4 Op de fabel van Esopus was mijn denken gericht door het zoo-even aanschouwde krakeel, die fabel waarin hij spreekt van den kikvorsch en de muis: 7 daar niet meer "nu" lijkt op "thans," dan het ééne geval op het andere gelijkt, zoo men eind en begin goed samen koppelt in den wèl oplettenden geest.
Niemand is er, of hij kent de fabel van den Vos en den Ooievaar en de grappige wijze, waarop de langgebekte vogel den listigen Reijnaert het slechte onthaal betaald zette, dat hij bij dezen genoten had. Nimmer misschien werd deze fabel op een meer krachtige wijze verwezenlijkt, dan bij gelegenheid van het voorval, mij onlangs door een geachten vriend verhaald.
Nu gebeurde het, dat de sterksten op het denkbeeld kwamen, de zwaksten te verorberen; zoo vat men in Oceanië de fabel van den wolf en het lam op.
Er bestaan over den oorsprong des Frieschen volks eenige overleveringen en sagen uit den overouden tijd, in welken de geschiedkundige waarheid, met de noodige versierselen en verdichtselen, werd gehuld en bewaard gebleven is: jammer maar dat het en door den geest der vroegere tijdperken, en door de wijze der overlevering zoo moeijelijk is geworden waarheid en fabel van elkander te schiften.
De vreeselijke twijfel van den schijn, De onzekerheid ten slotte dat wij misschien misleid worden, Dat misschien vertrouwen en hoop slechts hersenschimmen zijn, Dat misschien het identieke leven aan gene zijde des grafs slechts een mooie fabel is.
Antoine hem snel in de rede vallend. Het was mooi, houd nu maar op. Het kind is daarover zeer ontstemd en gaat bedaard voort. De zaal giert het uit. Dat is te erg! Antoine ten einde raad, knijpt hem in de arm en fluistert: Als je nu niet gauw je mond houdt, kwajongen! Nee, ik hou m'n mond niet, pruilt de kleine. Ik heb de fabel geleerd, ik zal haar ook opzeggen. Er viel niets aan te doen!
Maar hoe hebt gij het toch aangelegd, om al die woorden uit elkaar te houden, die in mijn geheugen zich met elkander verwarren. Hoe ik dat had aangelegd wist ik zelf niet juist; want ik had er niet over nagedacht. Toch trachtte ik het hem uit te leggen en daardoor tevens mijzelven rekenschap ervan te geven. Waarover loopt eigenlijk die fabel? vroeg ik. Over een lammetje?
Ze maken vergelijkingen tusschen de karakters der menschen en dieren. Er zijn zelfs kinderen, die meenen, dat sommige fabels in hun ouderlijk huis zijn afgespeeld. De zin tot vergelijken vormt zich onmerkbaar in hun hersenen. Ze leeren in de fabel hun eigen verworven indrukken kennen, hunne herinneringen ophalen. Wanneer ze levendig geschilderd zijn, oefenen ze zich levendig te voelen.
=Naschrift.= Met groot genoegen plaats en onderschrijf ik deze aanprijzing van de fabel. Ik heb het altijd een der aantrekkelijkste zijden der duitsche opvoeding gevonden, waarmede ik, gelijk mijn lezers weten, waarlijk niet zonder voorbehoud dweep, dat de fabel daar, in gezin, school en onderwijs, een zoo belangrijk geëerde en vaste plaats inneemt. Het is wel aardig hiernaast te leggen de echte spijkers-op-laag-water-zoekende critiek, die Rousseau in den Emile, boek
De bewering van de inboorlingen, dat het mannetje zijn aanvaller met de spoor aan den achtervoet verwondt en uit dit wapen een vergiftige vloeistof in de wonde laat vloeien, moet, blijkens alle proefnemingen, die hiermede gedaan zijn, als een fabel beschouwd worden. Dit vreemdsoortig dier laat, als het zich zeer beangst gevoelt, een zwak geknor hooren.
Woord Van De Dag