Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 5 juni 2025


In de laatste tijden toch had hun liefde bepaald wat vooruitgang gemaakt: hij had haar serieus van trouwen, en, zich voor eigen rekening te plaatsen, gesproken. Als ze nu van haar moeder een ordentelijke bruidsschat kreeg, kon de languitgestelde verbintenis wellicht spoedig tegemoet gezien worden. Hij hoefde niet lang te wachten om de indruk waar te nemen, die hij die dag op Eulalie gemaakt had.

Beurtelings ontvingen de heren Potvlieghe en Spittael, en weldra ook moeder Massijn en Eulalie brieven van Fortuné, waarin, ofschoon met minder vrije ontboezemingen dan in zijn schrijven aan meester De Vreught, diezelfde zonderlinge benaming voortdurend terugkwam.

Na ongeveer een week mokken, gedurende welke de ontzettende gebeurtenis van het prinselijk bezoek langzamerhand in het dorp vergeten raakte, was hij naar Het huis van Commercie teruggekeerd en had hij zich met Eulalie verzoend, omdat die stille, sinds jaren aanslepende liefde toch als iets onontbeerlijks in zijn leven was geworden: maar, behalve dat, o ja, enorm was de verandering.

Enkele dagen verliepen: Akspoele was geheel en al weer verzonken in de doodse vrede van het alledaagse leven. Van lieverlede hadden moeder Massijn en Fietje, en ook Eulalie zich in Fortunés vertrek geschikt.

En Eulalie, die er maanden lang een echte marteling mee uitstond, heeft het niet meer willen horen: zij is ervoor gevlucht, zij heeft het dorp verlaten; zij huwde anderhalf jaar na Fortunés dood, een slachter van Lovergem, een dorp dat op meer dan drie uren afstand van Akspoele ligt.

Dáár, geheel in 't zwart gekleed, zaten wenend neergeknield op de eerste rij stoelen, moeder Massijn en Fietje, met aan hun zijde, als een lid van de familie, de ook bitter huilende Eulalie uit Het huis van Commercie.

Al zijn afscheidsbezoeken waren volbracht, zijn volle koffers stonden op elkaar gestapeld in het smalle gangetje, hij moest maar een laatste maal zijn moeder en Fietje omhelzen en ook even in 't voorbijgaan het rijtuig doen stilhouden voor de stoep van Het huis van Commercie, om nog eens Eu...Eulalie tegen zijn hart te drukken. De voordeur ging open en meester De Vreught kwam binnen.

Ja, ja, wees maar gerust, alles zal goed zijn, antwoordde Eulalie, de wangen blozend, de ogen schitterend. A...all right dan! mo...orgen vroeg zal ik mijn vriend Ki...inel per telegram verwittigen da...at wij hem verwachten, besloot Massijn met een blik van triomf. En het geschiedde waarlijk.

Ik schrijf met dezen zelfden post naar moeder en naar Eulalie, doch zonder van die leelijke quaestie van den Zwarte Kost te spreken. P.S. Badoe en Soera hebben ons gisteren verlaten en ik mag u verzekeren, meester, dat ik het geenszins betreur.

sterk, trouwens, imponeerde dat schitterend uniform de dorpelingen, dat het als een vergoding werd. Een gemurmel van ontzagvolle eerbied vergezelde hem langs de straat, en toen Eulalie, die hem eerst niet herkende, hem aldus verkleed in Het huis van Commercie zag komen, ontstelde zij hevig dat zij plotseling in tranen uitbarstte.

Woord Van De Dag

verduldige

Anderen Op Zoek