United States or Panama ? Vote for the TOP Country of the Week !
Maar dien korten schok, als van een paard dat hoog draaft, dien gemengden stank van olie en steenkolen, de duurte der verkwikkingsmiddelen, de aanmatigingen van den hofmeester, het slechte eten en de verveling, dit alles heeft men tehuis niet.
Alle inwoners van Oviédo, van groot tot klein, namen aanstoot aan dit prachtvertoon en men maakte allerlei opmerkingen, die minder eervol voor mij waren. De een zei: "Hij heeft wel geld, om zijn vader te begraven, maar had het niet om hem te eten te geven."
Toen zij gezeten waren, en 't eten zou beginnen, klopte men buiten aan de deur. »O, jeè, dat is mijn man!« zei de vrouw. En vlug ging het gebraad in de kachel, de wijn onder het hoofdkussen, de sla op het bed, het gebak onder het bed en de pastoor in de kast op den deel. Daarna maakte zij den man de deur open en sprak: »gelukkig, dat je weer thuis bent!«
Ze verslond romans en rommel uit leesbibliotheekjes ze kroop, als kind, op den zolder waar de wasch hing te drogen, turf stond gestapeld, om ongestoord in boeken op te gaan. Dan zat ze bij 't dakraam, de vuistjes op de ooren gestompt, vergat 'r eten, 'r drinken, bleef den heelen avond stil, de avonturen der helden en heldinnen in genieting herkauwend.
'n Jongetjen als jy moet goed eten ... je ziet 'r bleekjes uit. M'n broer by Vucht knypt 'n hoefyzer krom. Wat zeg je d
"Niets is meer in staat om walging te wekken," zegt mijn vader, "dan de wijze van eten van een Uil, daar hij kolossale brokken verzwelgt en zich hierbij zeer moet inspannen. Terwijl andere dieren bij het eten in een behagelijke stemming verkeeren, is het alsof de Uil een hem opgelegde taak afwerkt, als hij zijne groote pillen naar binnen stuurt.
Vet wordt alleen die vrouw, die veel te eten heeft en niets behoeft te doen, dus niet behoeft te werken. Dus moeten anderen voor haar werken. Het lijkt niet waarschijnlijk, dat een enkele man, die toenmaals als jachtgereedschap niet anders had dan een knuppel en een paar steenen, in staat was om zijn gezin zoo in overvloed te doen baden.
Hij zat daar in zijn karretje, alsof hij in gedachten verzonken was. Hulda keek hem een oogenblik vragend aan. Zij scheen ietwat ongeduldig. »Ja, geef mij de fraaiste kamer van het huis," sprak de reiziger eindelijk. »Zult gij ook bij ons eten?" vroeg het jonge meisje, terwijl zij de deur met uitnoodigend gebaar opende. »Ja zeker; maar ik heb ergen honger.
Mijnheer vertelde een paar anekdoten omtrent de kroning van Keizer Frans in hetzelfde jaar, en nam hieruit aanleiding, om het noodige omtrent de vrije stad Frankfort te zeggen, en was, na zichzelven een tijd lang te hebben hooren discoureren, eindelijk weêr zoo vriendelijk en gastvrij gestemd, dat hij de Heeren ten eten vroeg, tegen aanstaanden Vrijdag over acht dagen, iets waarvoor de Heeren, die reeds den volgenden dag vertrokken, hoffelijk bedankten.
Kobeken en zijn vrouw hebben gedaan met eten, en gaan, evenals elken dag, bij mooi weer, buiten, naast hun deur, op een stoel, wat zitten "noenstonden". Het is een prachtige Septemberdag, zacht, stil, sereen, een atmosfeer vol rust en vrede.
Woord Van De Dag