Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juni 2025
Na den eten reden Cécile en Elsje samen naar het huis van Louise of "Loulou" van Rensen, waar de eerste repetitie plaats zou hebben van het tooneelstukje, dat op de partij moest worden vertoond. Cato en Emmy waren al aanwezig, toen de beide nichtjes Louise's kamer binnen kwamen, die zich op een der bovenverdiepingen van het groote huis bevond.
En denk ik ook nu weer aan Emmy van Lokhorst, dan voel ik mij geneigd tweeërlei te gelóóven. Het eerste: dat Jo de Wit want wie zou ook bij eene beoordeeling als deze, van eerste werk immers, met volle gewisheid durven spreken de meest- en ernstigst-begaafde van beiden is. Het tweede: dat in het paradijs der jongste novellistiek alleen Eva schijnt overgebleven.
Ik kan niet zeggen, dat hij een charme van me is! sprak Emilie en zij stonden op, om zich naar hun plaatsen te begeven. Kom, Emmy, dat zeg je nu maar, omdat hij Fabrice niet mooi vond! plaagde Georges. Emilie haalde de schouders op en zij gingen door den couloir. O, er is dus geen vijfde acte!
HELMER. Kom mevrouw Linde, nu wordt het hier niet meer uit te houden voor iemand die geen kinderen heeft. Linde gaan naar beneden. De kindermeid gaat met de kinderen naar binnen. NORA. Wat zien jullie er frisch en lekker uit. Wat een roode wangen! Als appeltjes en rozen. Heb je zoo'n pret gehad? Dat is best. Och kom! heb jij Emmy en Bob tegelijk gesleed? Neen maar, verbeeld je toch eens.
NORA. Ja zeker, dat zal ik ook wel. Maar kom nu eens hier, dan zal ik je alles eens laten zien wat ik gekocht heb. En zoo goedkoop! Kijk, hier is een nieuw pakje voor Ivar ... en dan nog een sabel. Hier is een paard en een trompet voor Bob. En hier is een pop en een poppenbedje voor Emmy; dat is nu niet zoo erg mooi, maar zij maakt toch dadelijk alles kapot.
Cassy zette zich bij het meisje neer, sloeg haar arm om haren hals, streelde hare zachte bruine lokken, en toen verwonderde Emmeline zich over de schoonheid harer heerlijke oogen, thans door tranen beneveld. "O, Emmy!" zeide Cassy, "ik heb naar mijne kinderen gehongerd en naar hen gedorst en mijne oogen schemeren van verlangen naar hen.
En zoo het meest essentieele geluk, dat door het lezen van een boek in ons kan worden gewekt, bestaat in het beluisteren van de schoone "stem", het individueele-rhythme van den auteur, dan geeft de lezing van dit boek inderdaad wel een donker geluk. Want het geluid dezer schrijfster is van een diep-sonoor en warm clair-obscur, 't welk dat van Emmy van Lokhorst mist.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek