Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 oktober 2025
Even voorbij den donkeren hoek der steeg en der straat Chanvrerie, die een breede schaduw wierp, waarin hij zelf verscholen was, zag hij op de straat een lichtschijnsel, op weinig afstand van de herberg, en daarachter een lampion, die in een soort van ruwen muur flikkerde, en gehurkte mannen met geweren op hun knieën. Dat alles was op tien ellen afstands van hem.
De rivier is hier vierhonderd ellen breed; midden in den stroom ligt een zandbank, waarvan de hooge steile oever, dien wij dicht naderen, voortdurend afbrokkelt. Het verval is vrij sterk. Apatoe, die voor op het vlot staat, roept eensklaps François toe: "Geef acht! Pagaai uit al uw macht!". Wij komen aan de zandbank en gaan aan land.
In den winter ziet men dan één, twee of drie kanalen, ieder van één- tot vierhonderd ellen breed; maar in den voorzomer, als de sneeuw op den Himalaya is gesmolten, overstroomt de rivier haar oevers en vormt een enkele wijde oppervlakte water, tien mijlen breed van oever tot oever.
Het contrast tusschen deze beide steden, door een open terrein van ettelijke honderden ellen van elkaar gescheiden, is inderdaad treffend.
Lejanne mikt op een der jongen: het dier valt getroffen neer, maar tracht nog het water te bereiken; een tweede schot doodt hem voor goed. De drie anderen zijn aanstonds onder gedoken, en na verloop van eenige oogenblikken, zien wij hunne koppen aan den anderen oever boven het water uitsteken. Wij spannen al onze krachten in om den oever te bereiken; het gelukt ons eerst tweehonderd ellen lager.
Hoe hij zijn schijnbaren dood voorbereidde wordt ons uitvoerig medegedeeld. Eenige dagen te voren gebruikte hij niets dan wat melk. Op den dag der begrafenis slikte hij een smalle strook linnen in van dertig ellen lengte, en trok dien weer uit de keel terug. Daarna zette hij zich tot aan de schouders in een met water gevuld bad.
De boomen en planten, die tot dusver den berg bedekken, maken plaats voor een woud van boomvarens, tusschen de tien en twintig ellen hoog; de stammen zijn, evenals de grond, geheel overdekt met een dichten mantel van mosch en klimop; de vochtigheid is buitengewoon, en overal, op den grond, op de bladeren, langs de stammen, vloeit en druppelt het water.
Zoo borst hy angstig uit: »Mijn vader is een Hooge Heer.... »Toch, Ellen! toch ik zie u weêr, »En als mijn dierbre bruid!" Straks joeg een strijdros langs den weg Die recht naar Londen gaat. Zijn Ruiter reed met rustloos hart; Een wapen, wit en rood en zwart, Gestikt op zijn gewaad. En later reed er, eer de schaaûw Nog heenkroop naar het oost, Een droeve Jonkvrouw langs die baan.
Huizen ziet hij niet: nu en dan ontmoet hij een kegelvormigen heuvel van leem, twee tot zes ellen hoog, van boven voorzien van een soort van uitstekend venster met geolied papier beplakt. Dit zeer primitieve venster moet het noodige licht verspreiden in het voornaamste vertrek van het hol, dat men hier met den naam van woning betitelt.
Ellen werd door het kreupelbosch heen meegetrokken naar de boomen, waar Indianen in menigte zaten. Naast hen lagen hun wapenen, die zij dadelijk opnamen en tegelijk opsprongen, zoodra zij hun kameraden met het meisje zagen aankomen. Ellen verstond geen woord van hetgeen er gesproken werd, maar zij zag de dreigende blikken van allen op zich gericht en begreep, dat zij in groot gevaar verkeerde.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek