Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 9 juni 2025


En ontzet, verbijsterd, opende en sloot de jonge man laadjes, haalde papieren bij elkaar, las haastig brieven, verscheurde er enkele, behield andere, nam boeken uit de kasten, bladerde erin en anderszins. Elias deed hetzelfde, maar geregelder, schoon met gelijken ijver.

Op de Españabrug reed haastig een ruiter, en men hoorde een gerekt, schel gefluit. "Elias," hervatte Ibarra, "u dankt uw ongeluk aan mijn familie. U heeft me tweemaal 't leven gered, en ik ben u niet alleen dankbaarheid schuldig, maar ook teruggave van uw fortuin. U raadt me om in 't buitenland te gaan leven. "Nu, kom dan met me mee, en laten we samen als broeders leven.

Ik die aan u dacht, en wist dat hij u kende, heb, om hem weg te krijgen, gezegd dat ik naar dat dorp ging, waar ik den heelen dag zal moeten wezen, want de man wil me morgen middag daar komen halen." "Ik ben u erkentelijk voor die attentie, maar u had hem eenvoudig moeten uitnoodigen, om mee te gaan," antwoordde Elias heel gewoontjes. "Hoe zoo! En u dan?"

De binnentredende was Elias, die daarna zwijgend bleef staan. "O, bent u 't?" riep Ibarra in 't Tagaalsch uit, toen hij hem herkende. "Neem me niet kwalijk dat ik u heb laten wachten. Ik had het niet gemerkt: ik was bezig een belangwekkende proef te doen..." "Ik wilt u niet storen!" antwoordde de jonge "loods."

"Ik ben 't niet altijd geweest: eerst was ik smokkelaar," antwoordde de Tagaal met fierheid. Doch weder trok een schim hun aandacht: ze riepen weer: Quien vive? en brachten hem naar 't licht. Ditmaal was het Elias in eigen persoon, die zich aan hen voordeed. "Waar ga je heen?" "Ik ga een man achterna die mijn broer geslagen en gedreigd heeft.

"Meneer," ging Elias voort, zijn woorden goed overwegend, "ik heb het geluk gehad, een dienst te kunnen bewijzen aan een rijken jongeman, iemand met een goed en edel hart en die zijn land liefheeft. Men zegt dat die jongeman vrienden in Madrid heeft. Ik weet het niet, maar wel kan ik u verzekeren dat hij op vriendschappelijken voet staat met den Capitán Generaal.

"Ik kwam u over een zaak van belang spreken," antwoordde de jonge man. "Gisteren avond..." "Hebben ze den stumper gepakt?" vroeg de oude vol belangstelling. "Bedoelt u Elias! Hoe weet u dat zoo." "Ik heb de muze van de guardia civil gezien." "De muze van de guardia civil! En wie is dat?" "Wel, de vrouw van den alférez, die u niet op uw feest genoodigd heeft.

"Ben jij het?" vroeg de oude, wiens gelaat, bij 't herkennen van den jongen man, eenigszins opklaarde. "In wat 'n toestand vind ik u!" mompelde Elias bij zichzelf, terwijl hij 't hoofd schudde. De oude man boog zwijgend het hoofd, gaf de mannen een teeken, waarop zij opstonden, en heengingen, niet zonder eerst met een blik de gestalte en de lichaamsbouw van den loods te meten.

De Franschen besprongen in dezen hachelijken toestand de veste, vielen onder het geschreeuw: "sla dood, sla dood!" op de landpoort aan, maar door den dapperen Elias Beekman aangevoerd, werd niet alleen de aanval der Franschen afgeslagen, doch werden er zelfs 620 krijgsgevangenen gemaakt, waaronder 9 officieren, terwijl de Aardenburgers geen enkel man verloren.

Vrije gedachten. Ibarra was bijna klaar, toen een bediende kwam zeggen, dat er een landbouwer was die hem te spreken vroeg. Veronderstellende dat het een van zijn werklieden was, beval hij hem binnen te laten in het kantoor of studeerkamer, tegelijk, bibliotheek en scheikundig laboratorium. Doch tot zijn verbazing zag hij de strenge en geheimzinnige gedaante van Elias voor zich staan.

Woord Van De Dag

verheerlijking

Anderen Op Zoek