United States or Marshall Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Ik zal mijn best doen, uwe tevredenheid te verwerven en steeds trachten, Uwe Edelheid na te streven, zij het dan maar in de verte." "Dat is braaf gedacht," vervolgde de Vice-admiraal. "En dan kun je tevens een voorbeeld nemen aan je braven oom. Maar vooral, mijn jongen! bij al wat je ontmoet, het oog naar boven, den blik geslagen op den Heer, in wiens hand ons leven, onze adem en ons lot berust.
"Ha, Mijnheer de Ruyter," zeide de Prins, terwijl hij den ronden Zeeuw de magere hand reikte, die deze met warmte aangreep. "Het is mij een singulier genoegen, Uwe Edelheid te rencontreeren. Ik durfde dat niet verwachten." "Uwe Hoogheid is wel goed, dat Zij zulke goede gedachten van mijn persoon heeft," antwoordde de Luitenant-admiraal bescheiden.
Marius voelde een hinderpaal: de reinheid van Cosette; en Cosette voelde een steun: de edelheid van Marius. De eerste kus was ook de laatste geweest. Sedert was Marius niet verder gegaan dan zacht met zijn lippen de hand, het halsdoekje of een haarlok van Cosette aan te raken. Cosette was voor hem een geur, geen vrouw. Hij ademde haar. Zij weigerde niets, hij vroeg niets.
"Hoe meent Uwe Hoogheid dat?" vraagde De Witt min of meer scherp. "Dat ik het gestel van Uwe Edelheid hadde, en dat de arbeid mij niet zoo fatigueerde." "En heeft Uwe Hoogheid zich gisteravond nog al geamuseerd?" vraagde de Raadpensionaris. "Voor zooverre iemand, die altijd met hoofdpijn en hoest geplaagd is, zich amuseeren kan.
"O, mijnheer De Ruyter," voegde hij er met een nauw merkbaren zucht bij, "men moet zich wel gelukkig gevoelen, als men zoo nuttig kan zijn als gij. Maar," vervolgde hij, zich tot den Raadpensionaris wendende, "ik zou zoodoende de oorzake mijner komst vergeten. Mijnheer De Witt! wij misten Uwe Edelheid gisteren op het buurtmaal. Men zeide mij, dat gij geïndisponeerd waart.
"Ik, Admiraal?" vraagde Tromp verbaasd. "Of meent Uwe Edelheid soms, dat ik werkeloos gelegen heb, of lafhartig gevlucht ben?" "Indien ik dat meende, Mijnheer Tromp," zeide De Ruyter, "zou ik u gevangen hebben laten nemen als een verrader. Maar zonder lafhartig te zijn, kan men wel tegen de krijgstucht zondigen. Waarom zijt gij niet bij de vloot gebleven? Waarom afzonderlijk gestreden?
"Ik wenschte alleen uwe genade in te roepen voor den armen Buat. Uwe Edelheid zal zich herinneren, dat hij reeds bij mijn vader in dienst was. Sedert is hij onafgebroken aan ons geslacht verbonden geweest, totdat...." De Prins zweeg. De Witt vervolgde: "Tot dat de Heeren Staten hebben goedgevonden, hem zijn ontslag te geven.
"De wiskunst eischt onze geheele ziel, ons gansche verstand. Maar Uwe Hoogheid moet hare aversie tegen die wetenschap trachten te surmonteeren. De arithmetica is tot alle dingen noodwendig." "Ik zal mijn best doen, om de les Uwer Edelheid in praktijk te brengen," hernam de Prins, altijd even stroef en deftig.
Nauwelijks had hij deze woorden geëindigd, of de schrijnwerker trad binnen en gaf op zijn gewone geheimzinnige wijze te kennen, dat er iemand aan de deur was, die Zijn Edelheid wenschte te spreken. "Is hij van die wij verwachten?" vroeg Mom. "Hij weet het wachtwoord," antwoordde Meinertz, de schouders ophalende. "Dan zal het Preys wezen of Leendertz. Laat maar binnenkomen."
Hoe eenvoudig deze vraag ware, zij scheen den vreemdeling van zijn stuk te brengen: bedremmeld antwoordde hij: "jawel, Uwe Edelheid! ik ben daar geweest." "Uitmuntend!" hervatte Reede "en weet ge u ook het hoofdzakelijke te herinneren? Ik was juist bezig met Zijn Genade over een punt te spreken, dat Ds. Uyttenbogaert.... dat ik hoor," voegde hij er bij, zich hervattende, "dat ik hoor, dat Ds.
Woord Van De Dag