Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 november 2025
"O Gwyde!" sprak Robrecht op een droeve toon. "O Willem! Ik breng u een nieuws zo schriklijk dat mijn tong het niet durft verhalen, dat het gedacht mij de ogen met tranen verduistert.
"Die was slechts voorwaardelijk," hernam de Vicaris: "indien de Ambtman zich geschikt achtte om mijn pleegdochter gelukkig te maken." "Welnu? en dit heeft hij plechtig beloofd," zeide Reede. "Beloofd?" herhaalde Vader Ambrosius: "Heer Ambtman! durft gij in mijn tegenwoordigheid die belofte herhalen? Bedenk u wel! en luister naar hetgeen ik u vraag.
De Oosterlingen kunnen zich maar niet voorstellen, dat iemand louter voor zijn pleizier, om zich te onderrichten, gaat reizen; is de reiziger geen officiëel persoon, geen handelaar, kan hij geen bepaalde reden opgeven waarom hij reist, dan kunnen zij den indruk niet van zich weren dat eene andere min loffelijke oorzaak, die hij niet durft noemen, hem beweegt, zijn vaderland en familie te verlaten.
Maar ik zeg het u: zijt zeker, dat de eerste, die zich nog durft verroeren, de school afvliegt.... Past op! Victor steekt zijne hand onder de tafel en nijpt in de beenen van Edward; doch deze durft zich niet roeren. DE MEESTER, bedaard. Waar waren wij? Ha! Gij zijt weer bezig met papier knauwen! Laat eens hooren wat ik het laatst gezegd heb? FRANS. Heb! DE MEESTER, verbitterd en spijtig.
Het uitdeelen der giften geschiedde met een' toestel, welke de kleine wereld nog meer verbijsterde. Zoo werd de Heilige verlaagd tot een' gemeenen kluchtspeler. In dat karakter verschijnt hij nog jaarlijks op zijnen geboortedag, en wie durft den tijd bepalen, waarin dit geheel veranderen zal?
De heer Oetgens vroeg, waarom ik niet elders beklag gedaan; meent hij daarmede bij den prince? Dat is meermalen zonder vrucht geschied en het schijnt we, dat Zijne Doorluchtigheid ook in Amsterdam niet alles kan of durft. Dat was een stout woord.
Dat de Prinses zelfs onbewimpeld te kennen durft geven, alleen uit eigen vrije beweging een huwelijk te zullen aangaan?" "Ik heb mij nooit openlijk in dien geest uitgelaten," merkte Elizabeth op. "Waarschijnlijk was dit slechts een zijdelingsche poging om van mijn gezindheid op de hoogte te komen. En wat antwoordde de gezant?"
DOM. MANDERS. Op zulke vragen ga ik met u niet in, mevrouw. Daartoe bezit u in de verte niet den waren geest. Maar dat u durft zeggen dat het laf van u is...! MEVR. ALVING. Nu zal ik u eens uitleggen hoe ik dat meen. Ik ben bang en schuw, omdat er in mij iets van dat spookachtige zit, dat ik nooit geheel kan afschudden. DOM. MANDERS. Hoe noemde u dat? MEVR. ALVING. Spookachtig.
Maar zijn dramatisch vermogen had van buitengewoon groote beteekenis kunnen worden.... Wat geeft 't of driekwart van de menschen, die er bij zitten hem niet begrijpt! Zij weten, dat is die-of-die, een groot man, en we mogen er niet om lachen.... Denkt u, dat iemand bij een Wagner-voorstelling durft lachen? Ik heb het nooit gezien, hoewel er honderden zijn, die het wel zouden willen.
"Ik eindig mijn leven als een dolle hond." Donna Micaela ziet Passafiore scherp aan. "Wat wenscht ge, dat ik doen zal? 't Is toch niet je wensch, dat ik in de steengroeve zal gaan naar Falco Falcone?" Passafiore slaat zijn oogen neer en durft niet antwoorden. Zij vertelt hem, wat Falco haar heeft doen lijden. Hij heeft al de arbeiders van haar spoorweg door schrik verjaagd.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek