Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 juni 2025
Eensklaps hoorde zij den schreeuw van een nachtuil en, uit de keuken, antwoordde een dergelijke kreet; vervolgens, in de verte, in den kouter, weerklonken andere kreten en altijd scheen het heur dat men die in de keuken beantwoordde. Denkend dat het nachtvogelen waren, sloeg zij er niet verder acht op. Zij hoorde peerdengehennik en hoevengetrappel op den steenweg.
Hij herinnerde zich niets van een kist, maar nam die toch aan gelijk de brave vrouw hem die gaf, denkend, dat die zoo weinig waard was, dat hij er geen dag vertering van zou kunnen betalen. Daar hij die zeer licht vond, ontbrak hem haast alle hoop. Niettemin, toen zij niet thuis was, brak hij die open om te zien, wat zich daarin bevond en werd daarin vele gezette en losse, kostbare steenen gewaar.
De eerste, met haar scherp geteekende, goed besneden gelaatstrekken, haar rechte, gefronste wenkbrauwen en vastberaden uitdrukking, geven door haar denkend voorhoofd en vastgesloten mond den indruk van tot vrouwen te zullen opgroeien, die zoowel tot nadenken als handelen zullen in staat zijn.
Toen hij Gareth in zijne zwarte wapenrusting bemerkte, wilde hij vol vreugde op hem toe ijlen, denkend, dat het zijn broeder was, maar Lynette, zoo heette de jonkvrouw, stak waarschuwend hare hand omhoog en riep uit: "Vergis u niet, edele Heer! De man, dien ge vóór u ziet, heeft uw broeder, den Zwarten Ridder, gedood en zich in diens wapenrusting gestoken om uwe wraak te ontkomen.
En jong nog en voor anderen werkkring bruikbaar gaan zij naar hun geboorteland terug, niet denkend aan "ver-indischen" en blijven.
En tezamen kwamen hij en deze vreemdeling, die tot zijn naaste familie behoorde in de stad Dover aan, wèinig met elkaar sprekend en véél denkend.
Ik word van avond gewacht!" riep Ibarra aan Maria Clara denkend. "Naar 't een of ander dorp, naar Manila, naar 't huis van de een of andere overheidspersoon, maar ergens anders, dan kan men niet zeggen dat u de beweging geleid heeft!" "En als ik zelf eens de samenzwering aan 't licht bracht?" "U zelf!" riep Elias uit, hem aanstarende, terwijl hij terugdeinsde.
As ze nou maar wat zure balletjes had, wat zure balletjes. Moe, heet, versuft sjokte ze vort, wèèr denkend an den koning met z'n gouwe knoopen en z'n rooie keukenmes. "En breng nou nog 'n voetenbankie." De jongen sloft met z'n bloote voeten door het natte zand. "Wat een prachtige avond vin u niet?" "Héérlijk, mevrouw." "En wat 'n gladde zee , geen rimpeltje." "Ja, 't is érg mooi."
Ja! dat is te zeggen: Neen!... Ik ... zijn stem trilde iets en, naar 't mij toescheen, ditmaal echt. Zelf speel ik voorloopig niet meer. Er is tegenwoordig geen plaats voor 'n denkend kunstenaar van rijpe ervaring; ze hebben liever jonge, grasgroene schreeuwers, die in de broeikas zijn gekweekt. In de broeikas? Scholieren van de Tooneelschool, meneer! Bah, wat zijn 't in den regel?
Ik had gezondigd; het boek der boeken is te heilig om verstaanbaar voor ons gemaakt te worden. Wij verkozen niet meer te vasten en andere dingen te doen die wij eens gedachtenloos deden en die wij nu dènkend niet meer konden doen. Men was wanhopig wij waren wanhopig niemand wilde ons verklaren wat ons onbegrijpelijk was. Onze God was ons geweten, onze hel en hemel waren ons geweten.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek