Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 oktober 2025
»Klaag?» riep mijnheer Denappel. »Vooguit dan. Eén-twee-dgie!» Ik liep, wat ik loopen kon, en maakte naast Bob lang geen gek figuur, want ik bleef hem kort op de hielen. Tines Wobbe riep mij voortdurend toe: »Houd vol, Dorus! Je wint! Je wint! Houd vol!» Maar het mocht niet baten. Twee keeren achtereen werd ik door Bob verslagen. Ik was dood.
Bob won den tweeden rit, zoodat hij en Karel Holm er nu ieder een gewonnen hadden; zij moesten dus nog eenmaal kampen. Datzelfde was het geval met Cor Valk en Dirk Langeraar. Eindelijk kreeg ook Arie Kooy zijn tweede streepje. Nu volgden de kampritten. Allen waren wij nieuwsgierig naar den uitslag. »Numego acht en negen!» riep mijnheer Denappel.
»Een twee dgie!» riep mijnheer Denappel, en daar gingen ze. O, o wat liepen die twee. 't Scheen bijna, of zij geen stelten onder de voeten hadden, en langen tijd bleven zij precies gelijk. 't Was prachtig, om te zien. Tik, daar sloegen opeens de stelten van Bob tegen elkander, Bob maakte eene buiteling, en kreeg een streepje.
Mijne stelten moet ik terug hebben, dat begrijp je, vooral nu mijnheer Denappel dien wedstrijd organiseert. Zeg Dorus, houd jij hier met den verrekijker de wacht voor het raam, en als je onraad ziet, laat je ons gewone signaal hooren, dan kies ik dadelijk het hazepad. Doe je het?» »Natuurlijk, dat spreekt van zelf.» »Goed! Dan ga ik. Goed uitkijken, hoor!
Heb je dat goed beggepen?» »Uitstekend, mijnheer Denappel! Uitstekend!» klonk het lachend rondom Bob, die kolossaal veel pret had, dat de anderen zoo om hem moesten lachen. »En waarom houdt u dat recht aan u, mijnheer Denappel!» vroeg Dirk Langeraar aan Bob.
»Luisteg!» zei Bob, die nu plotseling de spraak van den Heer Denappel ging nabootsen, waar hij bijzonder goed slag van had. »Ik noodig alle jongens van het dogp uit, vandaag oveg eene week hieg op den achtegweg te komen, 's middags om één uug, tot het houden van een wedstgijd in het hagdloopen op stelten.» »Echt waar?
En nog vóor hij kon opstaan had Bob de vlag bereikt en was Karel dood. Vijf minuten later trof Dirk Langeraar hetzelfde lot en trad Cor Valk als overwinnaar uit het strijdperk. Op dit oogenblik gingen de zes dooden dicht bij elkander zitten, en hieven een jammerlijk gehuil aan. Mijnheer Denappel schrikte er van en spoedde zich dadelijk naar de plaats, vanwaar het misbaar opging.
Hoezee! Hoezee! ter eere van mijnheer Denappel, weerklonk over het geheele dorp. 't Was een heerlijke middag geweest. Van een klein bakkertje en een grooten wagen. Hoe wij eene wandeling door het bosch maakten en Burts ontmoetten. Onze vlucht en de gevolgen daarvan. Pieter komt tot de ontdekking, dat het in het bosch spookt.
Toen kwamen Cor Valk en Dirk Langeraar, ook een paar, dat aan elkander gewaagd was. Maar Cor Valk won het toch, en van de laatste twee was Karel Buurs de baas. Nu hadden wij allen èèn loop gedaan, en we zouden aan den tweeden beginnen. »Maag eegst een taartje en een kleine vegfgissching.» riep mijnheer Denappel ons toe. Ik geloof, dat de brave man evenveel pret had als wij.
Wat den pijnboom in het bijzonder betreft, de boom van Osiris te Denderah is een conifeer en de kist, welke het lichaam van Osiris bevatte, wordt hier afgeschilderd door den boom te zijn ingesloten. Op de monumenten ziet men dikwijls een denappel, welke als offer aan Osiris wordt aangeboden en een manuscript spreekt van den ceder, als uit hem ontsproten.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek