Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 juni 2025
"Old Shatterhand, lange Davy, dikke Jemmy en die kleine Hobble-Frank." Die namen verwekten algemeen opzien. Eenigen kenden een of meer der genoemden persoonlijk; de anderen hadden genoeg van hen gehoord, om insgelijks in hooge mate belang in hen te stellen. Het werd een kruisvuur van opmerkingen, totdat Winnetou tegen Old Firehand zei: "Ziet mijn broeder nu, dat ik gelijk had?
Nog altijd zwom hij dood op zijn gemak; doch nu begon men spoedig op te merken, dat hij niet anders meer vooruitkwam, dan met de grootste krachtsinspanning. Hij sloeg uit met zooveel kracht, dat zijn bovenlijf bij elken slag tot over zijn borst boven water uitstak. Aan de overzijde bij Davy werd de strooming hoe langer hoe zwakker, maar liep daar in een voor den zwemmer gunstige richting.
De woorden van Old Shatterhand, dat hij, Frank, Jemmy en Davy de eenigen waren, die het recht hadden om over het lot der Roodhuiden te beslissen, waren niet zonder uitwerking gebleven, en na een beraadslaging, die vrij lang geduurd had, was men eindelijk de zaak eens geworden, dat aan de genoemde vier de beslissing zou worden overgelaten, met dien verstande echter, dat men van de Roodhuiden geen verdere vijandelijkheden meer te verwachten zou hebben.
Nu lagen de vier blanken in het donker, en deden vergeefsch alle mogelijke moeite om in slaap te komen. "Hoe zal het morgen om dezen tijd met ons gesteld zijn!" sprak Davy. "Misschien hebben de Roodhuiden ons dan reeds over doen springen op de eeuwige jachtgronden." "Ten minste een of twee of drie van ons." antwoordde Jemmy. "Hoe dat zoo?" vroeg Old Shatterhand.
Van daar die talrijke vulkanen in de eerste dagen der wereld." "Maar dat is eene zeer vernuftige gissing!" riep ik een weinig tegen wil en dank uit. "En die Humphry Davy mij op deze zelfde plaats duidelijk maakte door eene zeer eenvoudige proef.
Davy echter trok gauw zijn kleederen weer aan, en spoedde zich toen naar zijn kameraden, om hen, als een uit de dooden verrezene, te begroeten. "Wie had dat gedacht!" zei hij, terwijl hij Old Shatterhand de handen drukte. "Ik heb den knapsten zwemmer der Utahs overwonnen!" "Door een grashalm!" antwoordde de jager met een glimlachje. "Hoe hebt gij dat toch bewerkt?" "Daarover later.
Is er eene natuurkundige reden tegen?" "Ik zie er geene, zoodra ik het stelsel der inwendige warmte moet opgeven." "Tot nu toe wordt de theorie van Davy dus bevestigd?" "Zeker, en dan is er ook niets te zeggen tegen het bestaan van zeeën of landen binnen den aardbol." "Zonder twijfel, maar onbewoond." "Waarom? zouden deze wateren geene onbekende vischsoorten kunnen herbergen?"
Vier dagen later, Saterdag, den 18den Juli, kwamen wij des avonds bij eene soort van vrij groote grot; mijn oom gaf Hans zijne drie rijksdaalders weekhuur en er werd bepaald dat de volgende dag een rustdag zijn zou. Kalm vertrek. Plaatsbepaling. Heeft Humphry Davy gelijk? Dichtheid der lucht. Lucht in vasten toestand.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek