Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 mei 2025
En 't is inderdaad heel mooi voor iemand die zijn heele leven lang te doen heeft wat een ander 'm commandeert, zonder dat-i er zelf veel van snapt en voortdurend wordt gesnauwd en altijd margarine moet eten en in de benauwde luchten wonen. Als ik maar een beetje twijfelen mocht, dan zou ik ook wel lid van de S. D. A. P. worden.
Twee maanden na mijn terugkomst kwam-i me heel kalm vertellen, dat-i zijn gezicht op Rhenen in stukken had gesneden. En zoo was 't.
Het stomme dier even als ik toch maar in Holland geboren bleef met buitenlandsche scherpzinnigheid staan op 't juiste oogenblik om de keukenmeid gelegenheid te geven tot uitstappen by de Pietersens. Niet zonder angst schoof ze Wouter's knieën voorby, en achtte zich gelukkig dat-i haar niet 'n beet meegaf tot afscheid.
Een fransche verzenmaker gaat zelfs zóó ver, dat-i de opgetogenheid over 't opgaan der zon, aanbeveelt als graadmeter van de "deugd." Wouter kende dit axioma niet, en veroorloofde zich dus met begrypelyke verdorvenheid van heel andere vingers te droomen, dan de "roosverwige" van Aurora. Hy dacht aan de hand die hy gekust had, en... menschelyk gesproken, z'n "deugd" was er niet minder om.
Doch waarom toch de bepalingen omtrent gezagsverdeeling zóó ingericht, dat-i by-voortduring in z'n omgeving niet veel anders te aanschouwen krygt dan middelmatigheid? Men moest zoo'n armen Koning dan toch de kans laten dat-i eens eindelyk iemand naast, onder of boven zich kreeg, die wat meer beteekende dan te verwachten is van uit de Kamer voortgekropen ministers.
Honderd gulden in de maand ... wat zeg je dáárvan? Hè, m'nheer! In... de... maand! Hè! In... de... maand! Hon...dèrd... gul... den... in... de... máánd! Wouter zweette. Ja, al dat geld verteert hy te Rome. En dat haalt-i ... zeg eens, by wien denk je dat-i al dat geld haalt? By... den... Nu, zeg maar op. Spreek gerust uit. Waar denk jy nu wel dat de jongeheer Flodoard al dat geld haalt?
Dit maakte hem dan ook zoo opgetogen, dat-i op 't punt stond een der zotste antwoorden te geven, die er konden bedacht worden. Maar ze kwam hem voor: Drie gulden, zestien? Vindje 't niet wat duur? O, mevrouw ... En hy hakkelde. Ik geloof dat-i zeggen wou: "mag ik 'n paar dubbeltjes van dien vreeselyken prys voor myn rekening nemen?"
Hy voelde verlegenheid over z'n jeugd, en om haar te doen voelen dat-i door studie had aangevuld wat hem aan jaren ontbrak, zocht-i in z'n herinnering iets op, dat getuigenis geven mocht van voorhistorische kennis.
Juffrouw Krummel vroeg haar echtgenoot of ze werkelyk 'n zoogdier was, en hy die veel levenswysheid had opgedaan aan de beurs, antwoordde na eenig overleg dat-i van zulke praatjes nooit meer geloofde dan de helft. "In dit geval: de laatste" zeid-i er binnen-'smonds by.
Om de menigte te ontwyken, die juichend, dankend en... vooral lastig op haar toedrong, was zy in 'n roeischuitje gesprongen, dat aan 'n steiger lag, en waarin 'n man zat te slapen of nagenoeg. 't Was zoo warm! Het was Klaas Verlaan, de "Amstelhavenknecht." De bons van den sprong deed hem ontwaken, en al de toeschouwers berstten in lachen uit om 't malle gezicht dat-i zette.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek