Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 25 oktober 2025


Juffrouw Amélie, met 'n broek van 'r pa an, vloog 't dakraam voorbij en de hoofden van Kobus en Christien herkennend, schoot ze zoo in den lach, dat de waakhond van de overzij opnieuw kwaadaardig tekeerging. "L'homme est libre, et partout il est dans les fers."

Maar 'r toegewijdheid, 'r onderworpen liefheid, 'r klein-moedertjes-doen, stonden als 'n prachtige gave, als 'n glanzende koestring in de ellende-kamer, waar Poddy 'r besnauwde, waar de kinderen drensden, waar alleen 'n dakraam was met grijze, vale pannen, waar ze zorgtrekjes om den mond had gekregen.

"Pa!", riep Amélie, nog nalachend, "Chris en Kobus kijken uit 't dakraam!" In 'n oogwenk kwamen meneer en mevrouw aangevlogen. "Wat doen jullie hièr!", bulderde meneer voor het dakraam zwevend. "Chris, dat's toch werkelijk onnet," sprak mevrouw bedaard-aanpeddelend. "Na bed en je mond houen!", schreeuwde meneer.

Rebecca bij 't dakraam, lei met 'r hoofd op de tafel te snikken. En onafgebroken-smartlijk klonk uit het bedgat het jammrend geweeklaag, het heftig gesnotter van den grijsaard. "Waarom huil je nou, Poddy? Kom nou", suste Eleazar: "hei-je geen dokter?"... "Nee", snikte de jood: "hellept niks, niks!"... "Zal 'k 'm roepen?" "Nee géen dokter geen dokter!".

Tweemaal aan de achterzij van 't huis, waar de buren licht-loos waren, had-ie zich zich snel laten dalen, drijvend op de parachute. Dan weer opwaarts peddelend, proestend van pleizier herstapte hij in de goot naar het dakraam, buiten adem z'n sentaties vertellend: Niettegenstaande hij een nieuwe pen gebruikte, had hij wederom last van haartjes.

Verkleumd ging de jongen bij 't dakraam zitten. Meelijdend schudde Eleazar 't hoofd naar de zij van de bedstee, wenkend met de oogen. "Trek z'n partij!", kregelde Poddy: "leg je hande onder z'n luie poote, dan wordt-ie nòg geen sauger! Ik 't prebeere! Ik 't prebeere! Ik met me zieke lichaam en me stijve poot! Vuile hond!" De jongen keek gluuperig-valsch, hield zich in.

Rebecca dekte 'm toe, streelde 'm over z'n haar toen kwam ze bij Eleazar, bij 't dakraam. "Wat heit de dokter gezeid?" , vroeg-ie fluistrend. Ze keek 'm aan, zonder 'n woord te spreken, met oogen waarvan de dikke tranen alles zeien. "Heit-ie iets iets èrgs gezeid?" "Ja," zei ze moeilijk: "hij mòt na 't gasthuis 't mòt"... "Na 't gasthuis en dan?" "Dan is d'r 'n k

Woord Van De Dag

bedrijfsjaar

Anderen Op Zoek