Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 mei 2025
Ce sont des religieux, des fous, des mangeurs de moutons. Men moet dat zien, 't is zeer belangrijk uit een ethnografisch oogpunt." "Merci, monsieur Crépieux." "Mag ik meêgaan?" verzocht de dokter, haastig zijn hoek uitgeschoven. "Adieu, mijne heeren." "Om vier uur kom ik aan 't atelier, dokter," riep monsieur Crépieux, bazig. "Bonjour, Antonio."
Daarna, monsieur Crépieux tronend op zijn vaste plaats, en ook de minister kwam, blauw, even door de poort kijken.... dat gaf een luid alarm, hij verdween er meê.... werd er gejouwd door de vrienden? Het was druk vanavond. Onder het hooge gloeien van de lamp ging er het praten in de ommewegen der vertaling.
"Het kan me spijten, Antonio," zei hij, "dat ik die vlieg niet geattrapeerd heb. Bedenk eens wat een mooi exemplaar voor den compagnon van monsieur Crépieux.... op een speld.... puf.... en dan".... "O.... schei toch uit, kolonel." "Ah!" en monsieur Badaud boog naar de wering. "Pas op uw rug, monsieur le peintre." Johan keek.
Maar bij de deur keek hij om, richtte zijn stalen oogen. "Dokter, zeg me nog eens den naam van dat nieuwe beest daar." "Gypohierax angolensis, monsieur Crépieux." "Goed, en verzuim niet de dieren drinken te geven voor ge weg gaat, dokter." In een gulp lucht was de patroon weg, buiten ruimde zijn stap henen. 't Was stil. Vogels blauwe oogen keken rechtuit, innig. "Wat zegt ge er van?" "Niets?"
"En ondanks dat, of liever nog, juist daarom," begon monsieur Crépieux te leeraren, "is men hier zekerder dan in de straten van Parijs." De nachtwacht, weêr in zijn huid heelemaal gedoken, duisterde als een schaduw weg, de zonstraat in.
"Die brave monsieur Crépieux met zijn schorpioenen.... dat wil entomoloog spelen.... aartsdomme kerel.... ik had ze wel in een half uurtje kunnen gevangen hebben.... maar een anderen dag.... wissen Sie.... als ik een dag wat veel gevangen heb, deponeer ik er wat van in den toren.... niet zeggen, hoor.... Antonio versteht mich.... moest Crépieux niet begrijpen kunnen, dat met nat weêr niet te vangen is.... wijntje gedronken.... wissen Sie, met den wachter van den vuurtoren op kaap Espartel, een landgenoot van me.... nu ja, Oostenrijker.... ik ben Hongaar.... zijt ge al geweest op kaap Espartel?.... Neen.... mooie wandeling...."
Laag hingen de handen langs neêr, missend de pijp. "Ik zal nog een glaasje nemen.... een tout petit.... waarom zou ik niet?.... de rhum van Antonio is goed.... geeft me slaap.... en slapen wil ik.... waarom niet?.... Bonsoir.... ge weet.... niets vertellen aan monsieur Crépieux.... Dus ge komt morgen bij mij kijken?" bleef hij even staan zeggen.... "doe het maar.... tot morgen dus, bonsoir."
.... Om vijf uur opgestaan.... ze zouden een wandeling gaan doen naar Kaap Espartel.... Bij Antonio had monsieur Crépieux er toestemming voor gegeven.... Vogel te laat.... En hij in de langwijl van het wachten, uit den halven nachttoon van zijn slaapkamertje, was de trapjes opgeklauterd naar het bordes, slaperig nog, huiverig met de oogen koud aanvoelend den nattigen morgen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek