Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 mei 2025
Mercurius, 1666, 169 noemt hem, die verder niet bij BRANDT voorkomt, "een van de beste Zee-helden van onsen tijt, so in goet beleyt, courage, als ervarentheyt," en meent zelfs, dat hij in 1666 bestemd was tot Luit.-Admiraal, in plaats van TJERK HIDDES.
Honneur au courage malheureux! Dat het vruchteloos belegeren van de geheimzinnige leur-vesting niet aan lafhartigheid mag worden toegeschreven, kan bewezen worden uit 'n ander feit, dat ik te liever aanhaal omdat de vermelding me gelegenheid geeft tot 'n welgemeend meâ culpä.
Maar het gaat met zulke heldhaftige voornemens wel eens als met den overspannen moed, waarmee men onder hevige kiespijn den tandmeester tegengaat; als de man zelf zich vertoont, zinkt de courage beneden peil en zou men zijn heil zoeken in de vlucht, tenzij de wanhoop zelve ons aan zijne kunstbewerking overlevert.
Met bescheidenheid meenen zy te mogen aandringen op de mannelykheid des schildwachts: «omdat men in andere talen, bijv. in het Zweedsch, ons hierin is voorgegaan.» Zoo-iets geeft inderdaad courage. De ware moed immers mag toch niet in dolzinnigheid ontaarden? Met heel omzichtig beleid alzoo ...
"Du courage Dans l'orage; Les amis sont toujours l
En nu vraag ik jelui, heeft de burgemeester wel kennis en courage, om in oorlogstijden zoo te handelen, als ik?" "Dat hij molens in brand wil steken, heeft hij niet gezegd," zeide de bakker en hij keek den raadsheer eenigszins twijfelachtig aan, alsof hij niet wist, of dat ernst of scherts moest beteekenen.
Ja, ja zeker, ze luisterde ook wel naar hem als hij haar courage zocht in te spreken, en haar herinnerde hoe hij zelf na 't jaar 40 een pil te slikken kreeg, en de ritmeester Van Disse hém toen getroost heeft met te wijzen op het houten been, waarmee die oude kameraad sedert 30 moest rondspringen; maar hij wist toch al spoedig niet meer wat hij zeggen zou, en Eva werd er ook maar weinig door getroost.
In 't eerst stond ik geheel verbluft, vervolgens viel ik in den hoek van de canapé op de geboren "Weise" neder en lachte overluid. Mijn oom, die ruim twintig jaar ouder was dan ik, durfde eene zaak ondernemen, waartoe mij op mijne jaren de courage bijna begon te ontzinken!
Je kunt veel praten, eer mij één woord daarvan behaagt!" En zijne antwoorden waren bijzonder sober geweest. En hoewel hij juist niet zoo'n onbesuisde courage bezat, die dadelijk overal op los gaat, zoo was hij toch al lang in de wereld geweest en had al zoo dikwijls in den knoei gezeten, dat hij niet licht den moed verloor. Hij liet de zaak haren gang gaan.
Waarschijnlijk is deze kennismaking ook van invloed geweest op zijne veranderde wereldbeschouwing. Eens met mij over Proudhon sprekende, zeide Tolstoi: hij schijnt mij een energieke man, en heeft, zooals men dat noemt, "le courage de son opinion." Proudhon's bekend aphorisme: "la propriété c'est le vol" zou als epigram boven de meeste van Tolstoi's economische werken geplaatst kunnen worden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek