United States or Sudan ? Vote for the TOP Country of the Week !
Uilenspiegel deed het, steeds mompelend: Mea culpa, confiteor, neem mijnen bult weg! En hij wreef zich zoo goed, dat al de omstanders zulks oogenschijnlijk zagen. En dezen riepen: Ziet naar zijn bult, hij plooit! Ziet gij, hij smelt weg, rechts neemt hij af, Neen, hij zal in zijnen buik zakken; bulten vergaan niet, zij keeren terug in de darmen, uit dewelke zij komen.
Als ze, dat bestaan moede, in 't water springt, dan is zij eene zinnelooze, die niet verdiende te leven. Zie rondom u, domme schrijver, en tel, als gij kunt, de uilen van deze wereld; bedenk of het voorzichtig is gelijk gij het doet, van Macht en List, die koninginnen der uilen, aan te vallen. Kom tot inkeer, zeg mea culpa en vraag op uwe knieën om vergiffenis.
"Nondum venit hora mea," zeide Eugenio, die, schoon hij zich omsingeld zag van vijanden, zijn moed noch zijn tegenwoordigheid van geest verloren had. Evenals de forsche bulhond, die in een weide geraakt, zich door de dreigende hoornen der runddieren van alle kanten bestookt ziet, en zich echter uit het gevaar weet te redden, zoo ontkwam ook de onversaagde monnik.
Honneur au courage malheureux! Dat het vruchteloos belegeren van de geheimzinnige leur-vesting niet aan lafhartigheid mag worden toegeschreven, kan bewezen worden uit 'n ander feit, dat ik te liever aanhaal omdat de vermelding me gelegenheid geeft tot 'n welgemeend meâ culpä.
Luchtig en vrij wandelt men voort, in alles volkomen zijn meester, en met innig welgevallen slaat men het oog op het valies, dat men torscht, daar men met zelfvoldoening kan uitroepen: "Omnia mea mecum porto!" Waar een schoon natuurtooneel bijzonder de oogen boeit, vertoeft men zoo lang men lust heeft; en hoeveel ziet men niet, dat anders voor het oog verborgen blijft!
Bouwt op het nieuw, zaait niet onder den doorn, Werpt dan in uwen akker het goede koorn: Zoo zal God u geven, tot een baat, Eene overvloedige, opgehoopte, volle maat. In manibus Domini sorsque, salusque mea. Mijn heil en mijn geluk staat in den zegen des Heeren. Volgt nu van de heerlijke vruchten des velds.
Hebben wij dan Challad niet, den braven Arabier? Ja zeker hebben wij Challad. Maar die kan al dat water niet dragen. En, nu ziet ge meteen het causale verband tusschen een leegen regenbak en een ezel. Want wij zullen het watervervoer in eigen beheer nemen. Er zal een ezeltje worden gekocht, waarmede Challad water zal gaan halen uit Mea Scheariem.
Ze keert zich om. Boven haar mond, die te hard gloeit, blinken uitzonderlijk hare groene oogen. Dan is 't: waarom vraagt hij me dat? en waarom denk ik na? Ik moest, inderdaad, het u niet vragen .... maar gij hoefdet niet na te denken. Dat is raak. Gij doet het mea culpa, en ik heb de schuld! .... Breng, alsjeblieft, mijn hoofd, van in de vroegte, niet op hol, Rupert.
Ik kijk nog eens naar het weer: in de baai is het stil, maar uit het zuidoosten komen met groote snelheid zwarte lage wolken opzetten, die ons overvloedig met regen overstroomen. Ik maak de eigenaar opmerkzaam op het ongunstige voorkomen der lucht. Hij antwoordt: "Mea matai!" Onze roeiers brengen ons spoedig aan de andere zijde der baai: er is nog geen wind.
BIBLIOGRAPHIE: Het Recht van den Sterkste Sursum Corda Wroeging Mea Culpa Op 't Blauwhuis Schoppenboer Uit Vlaanderen Te Lande 'n Leeuw van Vlaanderen Van Arme Menschen Daarna Tusschen Leie en Schelde Rozeke van Dalen 't Bolleken Lente In de Natuur Het Volle Leven Ik Herinner Mij Het Ezelken De Vroolijke Tocht Stemmingen De Nachtelijke Aanranding Per Auto Van Hoog en Laag .
Woord Van De Dag