Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 juli 2025
"Ngora... ngora... Lo-Mai... La-Mai!" riep het negerknaapje, terwijl het dadelijk naar zijn moeder liep, die het liefkoosde. John Cort nam het paar eens goed op. De man was van krachtigen, goed geëvenredigden lichaamsbouw, zijn armen waren iets langer dan bij den mensch, ook zijn handen iets grooter; zijn voeten rustten met den geheelen zool op den grond.
Wat de grootte van het schepseltje aangaat, deze bedroeg nauwelijks 75 centimeter, maar het scheen dan ook nog jong te zijn. Men kan zich voorstellen hoe verbaasd Max Huber en John Cort waren, toen zij daar eensklaps tegenover een volkomen vreemd schepsel stonden, nog door geen enkelen geleerde of natuuronderzoeker ontdekt en dat de schakel scheen te vormen tusschen den mensch en de dieren!
"En is er geen Amerikaansche Congo?" vroeg Max Huber. "Amerika heeft zelf land genoeg", antwoordde John Cort, "er valt nog genoeg te ontginnen tusschen Alaska en Texas en men behoeft waarlijk niet naar vreemde koloniën uit te zien, als men binnen eigen grenzen nog zooveel te doen heeft, zou ik meenen."
"Wees zuinig op uw patronen!" riep de voorlooper Max Huber nog na. Daarop begon Khamis met John Cort allereerst naar geschikt hout te zoeken om een vlot van te maken, want hoe eenvoudig dit ook zou worden samengesteld, hout was er in elk geval voor noodig. Maar zij hadden geen andere werktuigen dan een bijl en een paar zakmessen en daarmede konden zij bezwaarlijk de woudreuzen vellen.
De uitdaging werd aangenomen door candidaatstelling van Cort van der Linden." En dezelfde Cort van der Linden, overigens een man van een vast karakter, is thans opgetreden als Minister om algemeen kiesrecht daadwerkelijk in te voeren! Daar is in de tweede plaats de heer Treub, evenals Cort van der Linden een man uit één stuk.
Na een lange wandeling kwamen Max Huber en John Cort op het voornaamste "plein" van Ngala, dat door den uitersten boomenrand in het Westen begrensd werd en waar in dicht lommer de woning van den vorst stond.
John Cort en Max Huber lieten zich dus door Lo-Mai geleiden, door het thans zeer drukke dorp. Eigenlijke straten waren er niet, de hutten stonden onregelmatig, al naar de boomen, of liever hunne takken, de plaats hadden aangewezen. Het was zeer vol. Minstens een duizendtal Wagdies stroomden naar het uiteinde van het dorp, waar het koninklijk paleis stond.
Of het dieren of menschen waren, konden onze reizigers niet zoo spoedig zien, maar zij begrepen, dat het in elk geval dwaasheid zou geweest zijn, zich te verzetten tegen een twaalftal van dergelijke krachtige boschjesmannen. In een oogwenk waren John Cort, Max Huber en de voorlooper gegrepen en half voortgeduwd, ging het tusschen de boomen door, zeker wel vijf- of zeshonderd meter.
"En dus zullen de Amerikanen Afrika maar overlaten aan de Engelschen, Duitschers, Hollanders, Portugeezen, Franschen, Italianen, Spanjaarden, Belgen?" "De Amerikanen hebben er niets te doen", hernam John Cort, "evenmin als de Russen, en om dezelfde reden." "En die is?" "Dat men niet ver loopt om datgene te halen, wat men thuis onder zijn bereik heeft."
Des middachs vernamen Orange ende den Haen omden Suijt van ons; wy wierpent op den leij ende wachten hun in; des avonts quamen Godtloff wederom by ons; de wint was Zuijen. 21 ditto des morgens waeren byde Doz Irmanos ende dreven in stilte; des avonts cregen 2 a 3 regencaecken, met wint vermengt, maer hielen cort op; des nachts dreven in stilte om de Noort.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek