Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 juni 2025
Bumble de waarheid van deze gedachte gedemonstreerd door zijn linkerarm, die tot nu toe op de leuning van juffrouw Corney's stoel had gerust, naar juffrouw Corney's schorteband te brengen en hem langzamerhand dezelfde richting van dien band om haar middel te doen nemen. »We zijn allemaal zwakke schepsels,« zei Mr. Bumble. Juffrouw Corney zuchtte. »Zucht niet, juffrouw Corney,« zei Mr. Bumble.
Bumble sloeg dadelijk zijn jaskraag weer naar beneden; legde steek en stok op een stoel, en trok een anderen stoel bij de tafel. Terwijl hij zich langzaam op den stoel neerliet, keek hij naar de dame. Zij hield haar oogen op den trekpot gericht. Mr. Bumble kuchte opnieuw en glimlachte even. Juffrouw Corney stond op om nog een kopje en schoteltje uit de kast te halen.
Bumble sloeg zijn oogen met een vroom dankgebed naar de zoldering, toen sloeg hij ze weer neer in de richting van het kopje en hield het aan zijn neus. »Pepermunt,« riep juffrouw Corney met zwakke stem en lachte onder het spreken den bode vriendelijk toe. »Proeft u eens! Er is nog een bewijsje.... een bewijsje van iets anders in ook.« Aarzelend proefde Mr.
Toen de bode dit zeide, liet juffrouw Corney haar hoofd hangen en de bode liet het zijne hangen om juffrouw Corney in 't gezicht te kunnen zien. Juffrouw Corney wendde met groote zedigheid haar gezicht af en trok haar hand terug om haar zakdoek te krijgen, maar onwillekeurig legde zij haar opnieuw in die van Mr. Bumble.
Mr. Bumble had de theelepeltjes overgeteld, opnieuw het gewicht van de suikertang bepaald, de melkkan aan een nauwkeuriger onderzoek onderworpen en tot in de kleinste bijzonderheden den juisten toestand van de meubelen nagegaan, zelfs de paardenharen zittingen van de stoelen, en hij had dit proces wel zesmaal herhaald eer hij er over begon te denken, dat het tijd werd voor juffrouw Corney om terug te komen.
»Zwak niet, juffrouw,« wierp Mr. Bumble tegen en schoof zijn stoel nog een beetje dichter bij. »Bent u een zwak schepsel, juffrouw Corney?« »We zijn allemaal zwakke schepsels,« zei juffrouw Corney, een algemeene waarheid uitsprekend. »Dat zijn we,« zei de bode. Gedurende een paar minuten werd door geen van beiden iets gezegd. Na verloop van dien tijd had Mr.
Hij was nog rustig verdiept in deze laatste bezigheid, toen juffrouw Corney de kamer kwam binnenstuiven en ademloos op een stoel bij den haard neerviel; ze bedekte haar oogen met de ééne hand, legde de andere op haar hart en hijgde naar adem. »Juffrouw Corney,« zei Mr. Bumble, terwijl hij zich over de armmoeder heenboog, »wat is er, juffrouw? Is er iets gebeurd?
Terwijl zij van den drank genoten, vertelde juffrouw Corney dat de oude vrouw gestorven was. »Heel goed,« zei Mr. Bumble, zijn pepermunt-borreltje slurpend, »als ik naar huis ga, zal ik bij Sowerberry aanloopen en zeggen, dat hij morgen komt. Ben je daar zoo van geschrikt, lieverd?« »'t Was niets bijzonders, schat,« zei de dame ontwijkend. »Er moet toch iets geweest zijn, lieverd,« hield Mr.
»Juffrouw Corney,« zei de bode, glimlachend als een man, die weet, dat hij een zaak beter inziet, »onderstand buiten het Huis, goed aangewend goed aangewend, zeg ik, juffrouw is het doelmatigste wat de Gemeente doen kan. Het hoofdbeginsel van zulken onderstand is, de armen precies te geven wat zij niet noodig hebben, dan verveelt het hun te komen vragen.«
»O, Meneer Bumble!« weerde juffrouw Corney af. »'t Dient nergens toe, de waarheid te verzwijgen, juffrouw,« zei Mr. Bumble, terwijl hij het theelepeltje langzaam streelde met een soort verliefde waardigheid, die hem dubbel indrukwekkend maakte, »zoo'n beest zou ik zelf met pleizer verdrinken kunnen.«
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek