Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 juni 2025
Bij deze mededeeling mompelde de waardige juffrouw Corney een keur van scheldwoorden aan het adres van oude vrouwen, die zelfs niet konden sterven zonder hun meerderen last te veroorzaken; ze greep haastig een dikken shawl, wikkelde zich daarin en vroeg Mr.
»O!« zei de jonge man, terwijl hij zijn gezicht naar het bed wendde, alsof hij te voren de patiente geheel had vergeten, »'t is hier u.i.t. juffrouw Corney.« »Zou u denken?« vroeg de Moeder. »Als 't nog twee uur duurt, zal 't mij verwonderen,« zei de apothekersleerling, heel zijn aandacht bij zijn tandenstoker. »Alles geeft 't op. Slaapt ze, oudje?«
Bumble snelde naar de kast, greep een groen glazen flesch van de plank, die zij hem zoo vaag had aangeduid, schonk een theekopje vol met den inhoud van de flesch en hield het aan de lippen van de dame. »Dat doet goed,« zei juffrouw Corney; zij leunde terug in haar stoel en dronk de helft van het kopje leeg. Mr.
Als de Moeder haar stoel naar rechts had geschoven, zou zij gevaar hebben geloopen, door het vuur geschroeid te worden en naar links zou zij in de armen van Mr. Bumble een tweede kop thee. »Hard, juffrouw Corney,« zei Mr. Bumble, terwijl hij zijn thee omroerde en de Moeder in 't gezicht zag, »bent u hard, juffrouw Corney?«
Bumble van den medicijn, smakte met de lippen, nam nog een slokje en zette het kopje leeg neer. »'t Is zeer versterkend,« zei juffrouw Corney. »Dat geloof ik ook, juffrouw,« zei de bode. Onder het spreken schoof hij een stoel naast de Moeder en vroeg op teederen toon, wat haar toch zoo had doen ontstellen. »Niets,« antwoordde juffrouw Corney. »Ik ben een mal, gevoelig, zwak schepsel.«
Bumble in de armen en in zijn ontroering drukte deze een hartstochtelijken zoen op haar kuische neusje. »Het heerlijkste wat de Gemeente heeft!« riep Mr. Bumble in vervoering uit. »Je weet toch, mijn engel, dat meneer Slout vanavond weer erger is?« »Ja,« antwoordde juffrouw Corney schuchter. »Hij heeft geen week meer te leven, zegt de dokter,« ging Mr.
»Ik kan er niets aan doen,« zei juffrouw Corney. En zuchtte opnieuw. »'t Is hier een heel prettige kamer, juffrouw,« zei Mr. Bumble, om zich heen kijkend. »Nog één kamer er bij, juffrouw, dat was alles wat men zich wenschen kon.« »Dat zou te veel zijn voor één mensch,« murmelde de dame. »Maar niet voor twee, juffrouw,« viel Mr. Bumble op teederen toon in. »Wel, juffrouw Corney?«
Het oude bestje strompelde de gangen door en de trappen op, onder het mompelen van eenige onhoorbare antwoorden op het gescheld van haar metgezel; toen zij eindelijk genoodzaakt was stil te staan om adem te scheppen, gaf zij juffrouw Corney de kaars in de hand en volgde zoo goed en kwaad als het ging op een afstand, terwijl de Moeder, die beter ter been was, naar de kamer ging waar de zieke vrouw lag.
Bumble voort. »Hij is de Vader van het Armhuis; door zijn dood komt die plaats open; daar moet iemand anders in komen. O! juffrouw Corney, wat een vooruitzicht! Wat een schoone gelegenheid om twee harten en twee huishoudens te vereenigen!« Juffrouw Corney snikte. »Het kleine woordje?« vroeg Mr.
Juffrouw Corney was van plan, zich met een kopje thee wat op te monteren. Terwijl zij van de tafel naar den haard keek, waar het kleinst denkbare keteltje met fijn stemmetje een fijn liedje zong, groeide het gevoel van behagelijkheid in haar klaarblijkelijk nog aan zoozeer, dat juffrouw Corney het tot een glimlach bracht.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek