Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 september 2025
Zij herinnerde zich de woorden van den voorbijganger: Mooi, maar slecht gekleed de stem van een orakel, die langs haar gegaan en verdwenen was, na in haar hart een der beide kiemen te hebben gelegd, die later het geheele leven der vrouw zullen vervullen, de coquetterie. De liefde is de andere kiem. Met het geloof aan haar schoonheid, ontwikkelde zich in haar de gansche vrouwelijke ziel.
Zeker is het, dat die mengeling van élégance en zedigheid, dat versmaden van sieraad bij zooveel pracht, een fijnen tact verrieden, of de behendigste coquetterie.
"Daarover heb ik niet hooren klagen; het zou ten minste eene coquetterie moeten zijn van een vreemde soort." "Martel mij niet; zeg in eens uit wat kwaad gij van haar weet." "Niets eigenlijk wat men kwaad kan noemen; althans in uwe oogen zal het geen misdaad schijnen.
Meende hij dan, dat zij zich door jonge heeren placht te laten kussen? Och ja, dat was best mogelijk. De vrouwen waren niet zoo heilig, als ze zich wel voordeden. Egoïsme en coquetterie was schering en inslag bij haar. Ze had maar eens moeten weten wat hij voelde, toen hij van de jacht thuiskwam. 't Was als baadde hij in ijswater.
Dikwijls zeide zij tot haar buurvrouw Margaretha: "Voel eens hoe heet mijn handen zijn!" Des morgens echter, wanneer zij met een ouden gebroken kam haar fraai haar, dat als vlokkige zijde golfde, in orde streek, had zij een oogenblik van gelukkige coquetterie. Zij was tegen 't einde van den winter uit de fabriek ontslagen; de zomer ging voorbij, maar de winter kwam terug. Korte dagen, minder werk.
Maar o neen! dit was een opgewekte, levenslustige meneer, bijna jeugdig, met een zweem van coquetterie in de manier waarop hij zijn baard en snorren droeg, met een frisch-driesten oogopslag, met vrij wat zelfingenomenheid, met wat aanmatiging in zijn glimlach, met een gezicht van wacht 's even, ik ben er ook nog!
Met een dame, die reed, verbond zich voor Dolly de voorstelling van een lichte, jeugdige coquetterie, die naar haar meening voor Anna's leeftijd en positie niet meer paste, maar toen zij haar nader beschouwde, verzoende zij zich weer met haar rijden; in weerwil van groote élégance was toch alles in Anna's houding, kleeding en beweging eenvoudig, kalm en waardig, zoodat niets natuurlijker kon schijnen.
In hare laatste woorden was een tintje van coquetterie, dat haar, nu zij gesproken had, ergerde. U sprak zooeven van energie, van wilskracht, hernam zij. En u geloofde dat, wanneer men ziek is, het te vergeven is, wanneer men geen energie en werkkracht heeft. Natuurlijk. Wat bedoelt u? Hij had iets doortastends, iets alsof hij steeds recht op zijn doel afging, en dit bracht haar in verwarring.
Evenals alle ware vrouwen was zij van nature elegant en dichterlijk en hield zij van luxe en van alle genietingen, die daarvan het gevolg zijn; in haar coquetterie had zij een gloeiend verlangen naar al wat mooi en voornaam was, en zij zou, hoewel zij een dochter uit het volk was, volstrekt niet misplaatst geweest zijn te midden van de koninklijkste pracht en pronk.
De bewoners hebben geen andere coquetterie dan die van hun gesteven wit linnen. Bij de mannen zijn broek en overhemd van verblindende witheid, en de vrouwen dragen onberispelijke jakjes en sluiers. Alleen de Zigeuner veroorlooft zich linnen van twijfelachtige tint, en ik acht het niet onmogelijk, dat hij zijn onderkleêren pas aflegt als zij het afleggen, dat is, als ze in lompen uiteenvallen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek