Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 juni 2025
Groote God! is dat de oorzaak van Coba's lijden! zou het teedere zwakke kind....? Maar neen, door woord noch blik heeft ze hem ooit iets meer gezegd dan 'tgeen ze nog dezen avond, met blijdschap over zijn komst herhaalde: hij was haar lieve broeder dát, maar ook niets meer. "Oom, ik begrijp niet....? U bedoelt....?" "Ik bedoel August, hetgeen je uit mijn woorden hebt begrepen.
"Ei zóó! heb ik acht dagen gezegd? Zoo!" "'t Was misschien uw bedoeling mijnheer Van Barneveld, dat ik...." August, vreezend dat Eva reeds terstond in vuur zal geraken, valt haastig in: "'t Was uw bedoeling dat we om Coba's ongesteldheid, vooreerst niet al te druk zouden komen.
Zou het mogelijk wezen dat Van Hake die, na den morgen van Coba's ongeval bij Krul, een paar malen zoo deelnemend naar haar gezondheid kwam vernemen..... dat hij....?
En wanneer men nu Coba's zusterlijk gevoel voor August in rekening brengt, dewijl het toch vanzelf spreekt dat Helmond veel minder dan vroeger op De Zonsberg zal kunnen zijn, en althans niet meer onverdeeld zooals vroeger, dan meent de generaal wel grond te hebben voor zijn overtuiging, dat dit huwelijk bij Jacoba zwaarder heeft gewogen dan hij het zich heeft voorgesteld, en dat het zijn plicht zal wezen om, zoodra August en Eva terug zullen komen ofschoon met verstand, en steeds tegenover Helmonds vrouw met de leuze: "eenvoud en zuinigheid" het veelvuldig samenzijn, vooral ter wille van Coba, zooveel mogelijk te bevorderen.
Op den stoel nabij het tafeltje gezeten; gedurig het oog naar den speler gekeerd, trekt ze snel maar zachtjes de lade open. Van het piepend knarsen schrikt ze. Gelukkig werd het geluid voor den speler door het orgel overstemd. Het blad papier 't welk Coba's opmerkzaamheid had getrokken, bevredigt haar niet. 't Was een verfrommeld, afgescheurd muziekblad.
Ofschoon mevrouw Mansburg zelve aan haar broeder den goeden raad en zonder eenig voorbehoud heeft gegeven, dat men Coba toch alle gelegenheid zou benemen om August, en vooral afzonderlijk, te ontmoeten, zoo hebben Coba's laatste woorden een zonderlinge gevoeligheid bij haar opgewekt.
Hij heeft den oorsprong van Coba's zielelijden gekend, en is geen stap teruggetreden in 't belang van háár, die hij altijd zijn lieve zusje heeft genoemd. Eigen zin en hartstocht heeft hij gevolgd zonder te bedenken dat hij zijn weldoener met dien moord aan zijn kind een vreeselijken slag ging toebrengen, vreeselijker nog dan die, waarmee Helmonds jongere broeder hem vroeger getroffen had!
Ofschoon hij in Coba's toestand inderdaad geen reden tot oogenblikkelijke bezorgdheid vond, zoo geloofde hij toch dat men den vijand met kracht moest bestrijden. Hij heeft zich voorgesteld dagelijks zijn geliefde pleegzuster te zullen bezoeken en met de meeste opmerkzaamheid gade te slaan, teneinde den oorsprong van haar kwaal te ontdekken, en alzoo te spoediger tot haar herstelling te geraken.
Waarin heb ik moedwillig uw hoop bedrogen? Als man van eer verzeker ik u dat ik nooit met Coba's hart heb gespeeld, en zelfs, tot het oogenblik, waarin u mij uw vermoeden meedeeldet, is het denkbeeld aan de mogelijkheid niet eens in mij opgekomen. U gelooft mij oom....? U gelooft me, niewaar?" Van Barneveld antwoordt niet; maar juist in dat zwijgen vindt Helmond zijn vrijbrief.
"Ik wist niet oom, dat het voorgevallene op dien avond, het opperen van mijn vermoeden omtrent de oorzaak van Coba's zenuwlijden, en het wel wat vrije gedrag van mijn vrouw, reeds voldoende zou zijn om mij uwe liefde onwaardig te maken...." "Wátblieft u Generaal?" zegt Thomas, door een paar onverstaanbare woorden van Van Barneveld, plotseling uit een zeker orgelkamertje weggerukt.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek