Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 juni 2025
Een man die pas gevangen zat, en tengevolge van het voedsel, zooals steeds het geval is, aan hevigen buikloop leed, vroeg den ouderen bewaarder vergunning zijn vuilnisvat te mogen leêgmaken wegens den afgrijselijken stank der cel en de mogelijkheid van een nieuwen aanval in den nacht. De oudere bewaarder weigerde onverbiddelijk; het was tegen de voorschriften.
De vloer daarenboven van de cel scheen van hetzelfde materiaal vervaardigd te zijn. Wanneer men met den voet trapte, dan veroorzaakte dit een eigenaardigen toon, dien Uncle Prudent onmogelijk onder de bestaande en bekende geluiden kon rangschikken. Een andere bijzonderheid werd opgemerkt, namelijk dat het onder den vloer hol klonk, alsof hij niet op den bodem van Fairmont-Park rustte.
Er heerscht dan ook groote ellende in die kloosters, en de cel van een der monniken, waar men ons heen brengt, om van het prachtig uitzicht te genieten over het dal, is een akelig verblijf met geen andere meubels dan een stroozak.
»Met het tegenwoordige!" riep Texar verbolgen uit. »Gij wilt zeggen met den tegenwoordigen toestand, niet waar? Maar mij dunkt dat die geene bespreking noodig heeft. Die is helder als de dag. Drie dagen geleden waart gijlieden hier in deze cel opgesloten en scheen het de wil van het noodlot te zijn, dat gij haar niet verlaten zoudt, dan om ter dood gebracht te worden.
De kapitein riep; een hofmeester verscheen, aan wien hij in zijne vreemde, voor mij onverstaanbare taal eenige bevelen gaf; daarop wendde hij zich naar Ned Land en Koenraad en zeide: "Een maal wacht u in uwe hut; volgt dien man slechts." "Dat weiger ik niet," antwoordde de harpoenier. Koenraad en hij gingen eindelijk uit de cel, waarin zij meer dan dertig uur hadden opgesloten gezeten.
Op de bovenste galerij komt ook uit de cel van Ximenes, die er met eerbied wordt vertoond. De latere groote staatsman was de eerste nieuweling, die te San Juan het kleed der Franciscanen aannam. Nog in de allerlaatste jaren is San Juan de los Reyes bedreigd geworden met een groot verlies.
't Was alles aandacht....... Wie ooit dat grijs kasteel beziet, Waar zooveel achtbre schimmen zweven Waar zooveel wonders is bedreven, Verzuim' hij Sannaas kerker niet! En wie den voet zet op den drempel, Hij tree de cel met eerbied in, Want liefde en trouw en huwlijksmin Had eens dien kerker tot haar tempel.« Het is ouderwetsche dichtkunst, deze ballade, daarom niet zonder bekoring.
Zonderling in kleeding, manieren en spreekwijze, droeg Philarethes-Ouchka noch schoenen noch kousen; in plaats van de gewone russische begroeting: "Het ga u wel!" sprak hij de lieden aan met de woorden: "Uw engelbewaarder geve u een blijden dag!" Iwanouchka zong in zijne cel, zong op den weg, zong langs de huizen, zong in de kerk.
Maar hij was niet lang weggeweest. Donna Micaela was slechts vijf minuten in de cel. O God, zóó was het dus gevangen te zijn! Zoo was dus Gaetano's leven! Ze barstte in tranen uit, toen ze weer den blauwen hemel boven zich zag. Een tijdje daarna toen zij op een open loggia stonden, wees Gandolfo haar een raam met luiken en groene gordijnen. "Woont daar iemand?" vroeg zij. "Ja, donna Micaela."
De antheridiën brengen trillende lichaampjes voort, die met eene eigenaardige cel van een archegonium zich vereenigende, deze tot een bebladerd plantje, de jonge varen, doet uitgroeien, welke dus de tweede generatie is.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek