United States or Mongolia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Wat, waren het engelschen? Zeker! In zoo'n geval, mijnheer, waarschuwt men de menschen, schreeuwde Cascabel. Voor zoo iets had ik gewaarschuwd moeten worden! Dit mocht zijn zooals het wilde, de diefstal was in elk geval gepleegd.

Als Cascabel hieraan begon te denken, hoe geneigd hij ook anders was om van alle dingen den goeden kant te zien, rukte hij zich de haren van wanhoop uit het hoofd en verwenschte hij het ongeluk dat hem vervolgde. Hij gaf er zichzelven de schuld van en vergat dat alles alleen het gevolg was van de schurkenstreek waardoor hij in den bergpas der Sierra Nevada van zijne spaarpenningen beroofd was.

Van zijnen kant leerde Cascabel aan Sergius allerlei goocheltoeren en handigheden, zooals hij zeide tot tijdverdrijf, maar het kon te pas komen als Sergius misschien nog eens onder de oogen der russische politieagenten het beroep van kunstenmaker zou moeten uitoefenen.

Deze was in den volsten zin van het woord een spruit van vader en moeder Cascabel en voor kunstenmaken in de wieg gelegd. Hij was twaalf jaar oud, zoo lenig als eene kat, zoo vlug als een aap, en zoo glad als een aal.

Sergius had aan Ortik overgebracht hoe Cascabel over het achterlaten van de Schoone Zwerfster dacht: Maar om uwen wagen medetenemen, hervatte de matroos, die hier bijzonder veel aan scheen te hechten, moet gij een stel rendieren hebben. Ongetwijfeld. Denkt gij dat Tchou-Tchouk u daaraan helpen zal? Ik denk dat mijnheer Cascabel een middel zal vinden om er hem toe te dwingen.

De eigenaar was woedend toen hij het geval vernam, maar sloeg weinig acht op hetgeen de familie Cascabel overkomen was. Dat zij bestolen was kon hem niet veel schelen; hijzelf was zijne drie paarden kwijt! De booswichten waren zeker een eind het gebergte ingevlucht en nu reeds aan de andere zijde van den pas. Hen na te zetten was niet doenlijk.

Dat heb ik den laatsten keer opgehaald, was het antwoord van Napoleona. Hebt gij niets meer, Sander? Niemendal vader. En Jan? Geen cent. Hoeveel moet ge dan nog hebben Cesar? vroeg Cornelia aan haar man. Als wij eene ronde som hebben willen, komen er twee centen te kort, verklaarde mijnheer Cascabel.

Daartoe behoorden ook de kostuums voor eene vermaarde pantomime, genaamd: De roovers van het Zwarte Woud, welke sedert lang den roem der familie Cascabel uitmaakte. Het binnenste van den wagen was zeer doelmatig ingericht en zoo netjes en zindelijk als eene hollandsche boerenwoning, want Cornelia verstond, waar het op orde en reinheid aankwam, geen gekscheren.

Hij spaarde dus geen moeite om hem te helpen in zijne studiën en hem den weg te wijzen dien de jonge man zoo gaarne op wilde. Wat vader en moeder Cascabel betreft, zij zagen met groote voldoening dat een man als Sergius hunnen zoon zooveel belangstelling waardig keurde. Te midden van dit alles liet Jan het jagersbedrijf echter niet rusten.

Daarop prijkten met groote letters de woorden: Familie Cesar Cascabel. Zij was even lang als de groote reis- en goederenwagens, die gebruikt worden voor tochten door de prairieën in het verre westen, waar de spoorwegen, die in de richting van San Francisco de beide oceanen verbinden, nog niet met hunne vertakkingen zijn doorgedrongen.