Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
De gouverneur, wiens ongeloof ten opzichte van die magnetische verschijnselen, onomstootbaar was, schreef een briefje, waarin hij aan den eersten bewaker van het Presidio de noodige bevelen gaf, om den veroordeelden Carpena geheele vrijheid van handelen te geven, daarbij evenwel voegende, dat hij op een afstand moest gevolgd worden.
"Wat zou Carpena in het bagno van Ceuta met goud kunnen uitvoeren? Men zou hem dat daar toch maar afnemen." "Hij kan hem willen doen ontsnappen, Namir. En dan kan Carpena altijd goud gebruiken." "Ja, zoo beschouwd... Maar dat zou geld kosten. Veel, zeer veel geld!" zei de Marokkaansche. "Daarvoor zal de dokter wel niet terugdeinzen.
Hij eindigde zijn verhaal met de mededeeling, dat twee der ellendelingen: de bankier Silas Toronthal en de Spanjaard Carpena, reeds in hunne macht waren; maar dat de derde nog ontbrak, de derde, namelijk Sarcany, dezelfde schaamtelooze kerel, die van Sava Sandorf zijne vrouw wilde maken, van Sava, de dochter van zijn slachtoffer.
Maar al was dokter Antekirrt voortaan meester over de wilskracht van Carpena; al kon hij hem ook doen handelen, zooals en wanneer hij wilde, door hem zijn eigen wil op te dringen, zoo was het toch noodzakelijk, om tot eene afdoende handeling te kunnen overgaan, dat de gevangene vrij in zijne bewegingen was, wanneer het oogenblik gekomen zou zijn om hem deze of gene daad te doen uitvoeren.
De schitterende uitstraling van dien blik bracht op de hersenen van Carpena een vreemdsoortig en onweerstaanbaar effect teweeg. De zinnen van den Spanjaard werden als door een soort van verdooving verlamd. Zijne oogleden knipten en sloten zich eindelijk, daar hij onmachtig was ze open te houden; terwijl hij geene andere beweging dan eene trillende beving in de oogleden en wenkbrauwen ondervond.
"Ik vrees alleen nog maar de tusschenkomst van twee personen, waarvan de eene een gedeelte van mijn verleden weet, en de andere zich in mijne tegenwoordige plannen meer mengt dan mij inderdaad lief is." "Wie zijn dat?" vroeg Namir heftig en woest, terwijl zij opsprong. "De eene is Carpena," antwoordde Sarcany. "Gij weet wel, de Spanjaard Carpena!" "Zoo!" gromde de Marokkaansche met sombere stem.
"Middelerwijl moeten wij oppassen, moeten wij zorgvuldig uitkijken! Daarenboven, wij zullen steeds een voordeel boven hem hebben! Gij verstaat mij, hoop ik?" "Welk, Namir? Neen, ik begrijp u niet geheel en al. Welk voordeel?" "Wij zullen kunnen vernemen, waar hij is, zonder dat hij weten kan, waar wij ons bevinden." "Dat is waar." "Laten wij nu over Carpena spreken, Sarcany.
"Meent gij, heer gouverneur?" vroeg de dokter met een glimlach. "Wacht de uitkomst af." "Ik herhaal het, dokter Antekirrt, het is onmogelijk! Nimmer zult gij mij kunnen overtuigen." "Welnu, neem de proef. Niets gemakkelijker dan dat, niet waar?" "Hoe kan dat?" "Geef bevelen, dat men dien Carpena geheele vrijheid van handelen late!" "Opdat hij wegloope!
Hij was daarmede reeds eenigermate bezig geweest, maar was door den inval der zeeschuimers van het Cyrenaïsche gebied in de volvoering zijner taak vertraagd geworden. Dat uitstel moest en zou hij inhalen. Er bleef intusschen nog eene andere, maar meer treurige zaak te beëindigen. Er moest toch omtrent het lot van Sarcany, van Silas Toronthal en van Carpena beslist worden.
Bij zijne thuiskomst had Sarcany een brief gevonden, die van Tetuan aangebracht was en dien hij dadelijk geopend had. Hij wierp er in alle haast een blik in. In weinige regels deelde hem Namir twee tijdingen mede, die voor hem zeer belangrijk waren. Vooreerst den dood van Carpena, die in de haven van Ceuta, tengevolge van zeer zonderlinge omstandigheden verdronken was.
Woord Van De Dag