Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 oktober 2025
Er werd voor en tegen gepleit en het moet erkend worden: allen spraken wel een weinig tegelijkertijd, tot op het oogenblik, het was vijf minuten vóór negen, dat de dokter andermaal de algemeene opmerkzaamheid trok door overluid te zeggen: "Carpena is thans reeds tot bij de deur van het gouvernements-hôtel genaderd!" "Och, kom!" zei de gouverneur, steeds ongeloovig en met een glimlach.
De dokter bewoog toen verscheidene malen en in schuine richting de hand voor het gelaat van den gedeporteerde, alsof hij ten doel had de hem omringende luchtlaag in beweging te brengen. Langzamerhand verdween de verdooving. Toen stond Carpena op en ging, evenwel loom en traag, en zonder dat hij eenig bewustzijn scheen te hebben van hetgeen er voorgevallen was, plaats tusschen zijne makkers nemen.
Namir moest toegeven, dat Carpena, bij den thans bestaanden toestand, zeer gevaarlijk kon worden. "Waarom," riep Sarcany uit, "is hij niet in stede van Zirone daar ginds verdwenen! Hij ware beter in den krater van den Etna terecht gekomen!"
Carpena had zich namelijk, ten gevolge van de tusschenkomst van dokter Antekirrt tijdens zijn eerste bezoek, ziek gemeld; en hoewel hij dat niet was, was hij er in geslaagd, voor eenige dagen in het hospitaal van de strafkolonie opgenomen te worden. Namir bleef dus niets over, dan rondom het hospitaal te drentelen, zonder dat het haar evenwel gelukte tot hem door te dringen.
Dat de dokter het ernstige voornemen opgevat had, om zich van Carpena meester te maken, daaromtrent bestond hoegenaamd geen twijfel. Maar hoe zou hij dat uitvoeren? Dat zou hij eerst beslissen, nadat hij de plaats en hare omgeving in oogenschouw had genomen.
"Het was mijn wil," ging de dokter voort, "dat Carpena van boven die rots neerstortte en... hij is er afgestort.... Het was mijn wil, dat hij sliep en... hij slaapt!... Wanneer ik zal willen dat hij ontwaakt, zal hij ontwaken!... En nu, Luigi, anker op, en onder stoom! Ik hoop, dat gij daartoe geen uwer maatregelen zult uit het oog verloren hebben."
Neen, men wachtte op de komst van Carpena. Hij beweerde ook dat die macht van gedachte-opdringing de wetgevers, de rechters der lijfstraffelijke rechtspleging en de overige magistraten ernstig moest bezighouden, daar zij toch met een misdadig doel kon aangewend worden.
"Daar kunt gij op rekenen. Ik herhaal, en dat is de eenige uitleg, die van het verschijnsel te geven is, Carpena zal van nu af geheel en al onder den gedachtengang staan, die van mij uitgaat; en in werkelijkheid zal hij dat alles niet verrichten, maar ik! Ik, die hem mijn wil opdring en hem noodzaak te handelen naar mijne inzichten."
"Carpena kan, om zijn toestand te verbeteren, om eene verzachting van straf te erlangen, aan het verraden gaan." "Och, kom!... Zou hij daartoe in staat zijn? Dat geloof ik nog zoo gauw niet." "Zoowel als wij weten, dat hij naar Ceuta gedeporteerd is, weten dat anderen ook." "Dat is zoo. Ik moet erkennen, dat dit voor wederlegging niet vatbaar is." "Anderen kennen hem persoonlijk.
Hij was zelf begaafd niet eene groote mate van zich opdringende wilskracht, die hij dikwijls gelegenheid had gehad in Klein-Azië uit te oefenen. En het was op die wilskracht, dat hij rekende, om zich van Carpena meester te maken, daar toch het toeval het zoo gewild had, dat de Spanjaard aan haren invloed volkomen onderhevig was.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek