United States or Albania ? Vote for the TOP Country of the Week !


Hierop sprak de bode op nederigen toon: Messire, gij zijt op een plaats gekomen, waar wij buiten Gods toorn niets vreezen en waar de excommunicaties en de banvloeken allen zelf in den ban zijn gedaan en daarom zou het het best zijn hiermee Ghino een genoegen te doen.

Een bode der koningin kwam bij het nagerecht, hij maakte zijne complimenten aan de twee reizigers en uitte wenschen voor het welslagen der onderneming. Dit maakte wederom toosten noodzakelijk "op hare Allergenadigste Majesteit." Te middernacht scheidden de gasten na een hartroerend vaarwel en hartelijk handdrukken.

Ons restte nog een flauwe hoop: het was namelijk mogelijk, dat het tweede meer water bevatte. Wij zonden er iemand heen om zich daarvan te overtuigen, en na verloop van een kwartier kwam onze bode terug met eene goede tijding, die wij zelf niet hadden durven verwachten.

Deze deed zijn voordeel met de aarzeling; daar hij 't zelf erg koud vond, deed hij zonder toestemming de deur dicht. »Naar weer, meneer Bumblezei de Moeder. »Dat zegt u wel, juffrouwantwoordde de bode. »Nadeelig voor de Gemeente, zulk weer, juffrouw.

Daarom ben ik bereid, de vuurproef te ondergaan, echter niet alleen in tegenwoordigheid uwer baronnen, die toch niet zouden ophouden mij te belasteren! Neen, ik verzoek u dringend, een bode te zenden naar koning Arthur van Engeland en hem uit te noodigen met zijn geheele gevolg bij het komende godsgericht tegenwoordig te zijn. Hij zelve zal dan mijn getuige zijn!"

Zij bracht hierop den Grootmeester op een bescheiden toon te binnen, dat zij eenige vrijheid moest hebben, om haar vrienden bericht van haar toestand te geven, opdat men, indien het mogelijk was, een kampvechter voor haar zou zoeken. "Dat is recht en billijk," zei de Grootmeester; "kies welken bode gij wilt, en hij zal vrij in uwe gevangenis komen."

"Moet gij mijnheer Bodé Volckers van nacht spreken?" herhaalt de knaap ten hoogste verbaasd; "nu, terwijl zijn pakhuizen zijn ondergeloopen?" "Ik moet hem spreken. Hoort gij mij, knaap? Vlug wat!" roept Chester ongeduldig, want daar hij edelman is, is hij gewoon om kooplieden, burgers, handelaars, enzoovoort te bevelen. "Dat is onmogelijk, tenzij gij naar de kaden gaat," antwoordt de leerling.

Is hier iemand langs gekomen?" "Ik heb hier een kwartier lang gestaan," zeide hij; "in dien tijd is hier slechts één persoon gepasseerd een vrouw, lang en van gevorderden leeftijd, met een wollen doek om." "Ha, ha, dat is mijn vrouw," riep de bode. "Is hier niemand anders langs gekomen?" "Niemand." "Dan moet de dief den anderen weg gekozen hebben," riep de vent, mij aan mijn mouw trekkende.

"Vriend Landfried", zeide hij tot den Kerel, die in de kamer verscheen, "ik moet oogenblikkelijk tot den heer kastelein gaan, om hem van een gewichtig ontwerp te spreken, dat door de woorden van den bode in mijnen geest is opgestaan. Neem het bevel over de mannen, wees mijn stedehouder en stel goede wacht bij de poort. Vaarwel, tot straks."

Adolf van Nieuwland bevond zich aan de rechterzijde van de jonge Graaf en sprak gemeenzaam met hem. In het midden van de afstand, die tussen de Dekens en de ridders was, stond de bode van Kortrijk. Zodra iedereen op zijn behoorlijke plaats was, beval Gwyde de bode dat hij zijn boodschap voor de Dekens zou herhalen.