Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 mei 2025
Men had zich voorgesteld een kerel tenminste zo raar gekleed als Massijn zelf, en een die daarenboven zwart van huid zou zijn, zoals de blikslager Blink beweerd had dat Massijn, na enkele maanden verblijf in Afrika, zou worden. En daar zag men nu in plaats daarvan een soort van handelsreiziger in ellegoederen of specerijen, zonder het minste uiterlijke prestige.
Juist zoo verhoogde ook de Grieksche epische volkspoëzie de waarde en het belang van wapenen en huisraad: een enkele beknopte toelichting diende als opschrift. Op een koperen onderschotel vindt men te midden van een krans: Ik dien om de tafel niet te laten branden, maar pas op als ik blink, dat ge me niet schande. Op een spiegel: 't Is maar schijn. Op een beker: Geen geluk Zonder druk.
Uit de verte kon je zijn jachtkreet hooren, een eigenaardig miauw-iauw, dat hij slechts dan uitte, wanneer hij iets gevangen had; en de jongen liep dan gauw naar buiten hem tegemoet om hem zijn buit af te nemen, terwijl Blink snorde en zich langs zijn beenen wreef om zijn trots en voldoening te toonen.
Wat lager pronkte er voor het glas eene print, waarop men een persoon verbeeld had, die door de wederspiegeling der zon in eene geblonkene laars aan beide oogen stekeblind wordt; en boven dit meesterstuk van kwakzalverij kon men deze woorden lezen: /Véritable cirage anglais/ ; nog eene leugen, want het was altijd zijn oude blink, dien hij zelf maakte.
Slechts de drie juffrouwen Balcaen waren er niet te zien en hun afwezigheid verwekte grote opspraak. Naderhand werd verteld, dat zij de plechtigheid niet hadden willen bijwonen, om reden van de lelijke gesprekken, die de blikslager Blink over de oorzaak van Massijns dood in het dorp gehouden had.
Een soort van worsteling greep zelfs plaats in de achtergrond, waar het donker gezicht van Blink boven de hoofden uitstak; maar na enkele energieke 'chuts' van meester De Vreught, die opstond en zich gestreng naar de lawaaimaker omkeerde, bekwam men weer een betrekkelijke stilte.
Daar vergaderden de bewoners in de schaduw der oude eiken om naar de wijze der oude Germanen hun belangen te bespreken. Ook vindt men bij vele boerenwoningen nog begroeide brinken, "een spoor", zegt Dr. Blink, "van den oorspronkelijken toestand, toen het geboomte elke woning overschaduwde". Welke die gemeenschappelijke belangen ter bespreking op den brink zijn konden, springt in het oog.
Niet ver van me af woonde een buurjongen, een natuuronderzoeker in den dop, die een grooten, gelen kater thuis had, Blink genaamd. Blink was een zonderlinge oude kater, en de grootste jager, dien 'k ooit gezien heb.
Als hem niemand tegenkwam, liep hij eens of tweemaal om het huis te miauwen en legde zijn prooi dan onder de stoep, waar onze neuzen er al gauw de aandacht op moesten vestigen, want Blink raakte ze nooit meer aan. Eens vond de jongen een vreemden vogel onder het trapje, een mooi, bruin diertje, zoo groot als een duif, met een langen, rechten snavel en oogen boven op zijn kop.
De klanten verloren daar toch niets bij; het verschil was, dat hij zijnen blink nu viermaal duurder dan te voren deed betalen. Verder op de hoekruiten stond: /Souliers en caoutchouc/, /Poudre de savon/, /Semelles de liège/, enz.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek