Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 mei 2025
De volkeren luisteren met verwondering op den blijden galm, doch begrijpen hem niet. De meesters, de overwinnaars, de verdrukkers hebben het dreigend teeken evenwel verstaan. Sidderend van kommer en wraakzucht, roepen zij elkander toe: "Te wapen, te wapen! naar Vlaanderen!
Maar onder dit lichamelijk welzijn was het eigenaardig fijne mooi zijner gelaatstrekken verloren gegaan, zekere uitdrukking van zwaarmoedigheid, waarmee strijd en lijden voorheen het voorkomen van den jongen schilder gestempeld hadden en er iets belangwekkends aan gaven, was als weggevaagd sinds geen zorgen hem meer kwelden en de voorspoed een vergenoegden lach om zijn mond, de gezondheid haar blijden blos op zijn wangen tooverde.
Zij verlangde lijk andere jaren en voorvoelde reeds uit verledene herinnering, den blijden afloop van de doening.
"Wacht, ik zal ze wel uit hunne schuilplaatsen opjagen. Werpt met blijden brandende stoffen in den burcht!" gebood hij. Dat geschiedde. Brandende takkenbossen, begoten met teer, pek of andere brandbare waar, vlogen als vurige ballen door de lucht en staken het kasteel op verscheidene plaatsen in brand. "De boogschutters blijven waar zij zijn," gebood Jonker Jan, toen hij dat bemerkte.
"Welnu, mijne ridders en wapenknechten betreuren reeds vele dagen de werkeloosheid waartoe zij zich veroordeeld zagen. Doe alles bereiden, kastelein. Wij zullen den burg met gansch onze macht en van alle zijden te gelijk aangrijpen. Heden zullen de moordenaars des graven levend of dood in onze handen vallen. Ik zal met u uitgaan om te beramen waar men best de Springhalen en Blijden kan stellen."
"Een van de gasten in den kavaliersvleugel sterft, een van de blijden, de zorgeloozen, de eeuwig jongen. Wat zou dat? Kavaliers moeten niet oud worden. Als onze bevende handen het glas niet meer kunnen omhoog heffen, als onze halfblinde oogen de kaarten niet meer kunnen onderscheiden, wat hebben wij dan aan 't leven en wat heeft het leven dan aan ons?
'n Ware ik maar gevoelig als ik tranen zie en lijden, bereid om al dat doenlijk is te doen en hen te blijden die troostloos zijnde, zeggen: „Helpt: u wille ik al mijn leven, bedanken!” Neen: beloven is een ander ding als geven!
Toen zij ons zagen, konden zij een uitroep van verbazing en medelijden niet bedwingen: in plaats toch van de vroolijke, hoopvolle reizigers, die, met blijden moed, nu twee maanden geleden, afscheid van hen genomen hadden, vonden zij uitgeputte, uitgehongerde wezens, in lompen gehuld, door de zon verbrand en door de venijnige insecten en de scherpe doornen onbarmhartig toegetakeld.
Ik wensch voor alle streven ’t eenig loon: Uit water kiemen, en er dood in dalen.” De hemel lacht, en spreekt op blijden toon: „Braaf! gij gevoelt uw plicht! Dit toont uw smalen.... Volmaakt u, dan wordt ge allen goed en schoon!” Gij, zachtheid, waar de vrouw op oogen moet!
Zoohaast zij den jongeling had gezien, bleef zij verrast staan, als door eenen geheimen slag getroffen; zij insgelijks verbleekte, maar even ras kleurde eene hooge rozetint haar wangen en voorhoofd. Met eenen blijden glimlach op de lippen zeide zij: "Gij hier, mijnheer? Ha, misschien is het God zelf, die u zendt!" "Rosa mystica!" kreet Willem met de handen opgeheven. "Mijne nicht?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek