Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 juni 2025
Als een tooverslag werkten deze woorden, zelfs de meest beschonkene gehoorzaamde, haast zonder het zelf te weten, het bevel van zijn vorst, die thans minder luid sprekende vervolgde: »Ik heb u niet gevraagd of gij oorlog dan wel vrede begeert, want ik weet dat ieder Pers aan de inspanning van den strijd de voorkeur geeft boven eene roemlooze rust.
Toen, neen, toen herkende hij hem niet, maar nu.... door het daglicht beschenen, nu.... ja, ondanks de jaren, die er verliepen sedert hij hem voor de laatste maal zag, nu herkende hij hem terstond, en eensklaps kwam hij tot de zekerheid dat de beschonkene van den vorigen avond, dat hij, die Deine-Meu moest hebben overrompeld en thans zijn hand naar het hare uitstrekte, de man was, waarvoor de oude vrouw hem Paul leerde bidden, voor wien zij hem, ondanks de treurige herinneringen der jonkheid, liefde had ingeboezemd, dat die man, die nietswaardige: Teunis Dissel.... zijn vader was.
"'k Kan't niet gebêteren!" zei Paul schouderophalende; en den beschonkene onder de armen opnemende, legde hij hem buiten het spoor; ging vervolgens naar de paarden terug, leidde ze tot voorbij het wêzen, waarvoor zelfs zijn beestjes hun afkeer hadden betoond, en zei tot Anneke, die ook zoo schichtig naar den man zag, of ze ze weer op den woagen dorst, of dat ze nou bang was?
De vrouw die zich met Wouter bezighield, scheen te willen voortgaan met de niet ongewone fout, 'n beschonkene z'n schandelyken toestand te verwyten op 'n oogenblik dat-i onvatbaar is voor rede. Maar op-eens bedacht ze zich, en, van toon veranderend: Och, lieve god, 't is waar ook, riep ze, hoe kan ik zoo praten! 't Kind is van 't paard gevallen, de stumpert!
Aan de eene zijde een geheiligd graf, aan de andere zijde grijze haren. Een oogenblik waggelde hij als een beschonkene, als iemand die alles in zijn hoofd voelt duizelen; toen sloeg hij de oogen op, zag zijn grootvader strak aan en riep met donderende stem: "Weg met de Bourbons en het dikke zwijn Lodewijk XVIII!" Lodewijk XVIII was sedert vier jaren dood, maar daaraan stoorde hij zich niet.
De zeer enkele voorbyganger die hem bemerkte, meende dat daar 'n beschonkene lag, en was ruimschoots in de gelegenheid om bespiegelingen te maken over de al te vroege rypheid van zoo'n jong ventje. Een onderzoek naar de oorzaken van 't geval hy toch kon ziek, gewond of dood wezen lag niet in de zeden. Dat zyn politiezaken. 't Was volgens die zeden al wel, dat niemand hem leed deed.
Hiermede had Dion de rechte snaar aangeroerd, want op eens veranderden Gorgias' houding en toon, en hij verzekerde met warmte, dat op al die gruwelen hoogst verblijdende dingen gevolgd waren, voor de stad, zijn vriend en Barine. Vervolgens zette hij op kalmen toon zijn verhaal voort: »Als een beschonkene ging ik op weg naar huis.
De schel ging over met een vreeselijk geweld, zoodat de burgervader, eenig onheil vermoedende, in persoon de deur ging openen. Het onderhoud van Berend met den burgemeester verdient geen vermelding; want de edel achtbare vernam van den beschonkene niet veel meer dan onsamenhangende klanken, die hem alleen bewezen, dat de vent smoordronken was.
Het rijtuig rolde waggelend voort, als een beschonkene over 't hobbelig terrein, ging een bamboe-brug op, besteeg een hooge helling of ratelde snel omlaag. Locale aangelegenheden. Ibarra had zich niet vergist: in die victoria zat inderdaad Padre Dámaso, die zich naar 't huis begaf waar hij juist vandaan kwam.
Nadat hij korten tijd opnieuw in de bewusteloosheid vervallen was, waarin hij te voren zoo lang verkeerd had, wist Oliver, aangespoord door een wee gevoel in zijn binnenste, dat hem scheen te waarschuwen, hoe hij, door hier te blijven liggen, zeker sterven zou, op zijn voeten te komen en trachtte hij te loopen. Zijn hoofd was duizelig en hij slingerde heen en weer als een beschonkene.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek