Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 juni 2025
Hij won ... won nog eens, verloor daarna ... verloor nogmaals en was toen alles kwijt! Toen hij met berooid hoofd opstond, werd hij bestormd door dien afschuwelijk wreedaardigen wensch, dat de bovenverdiepingen der Salons van het Casino mochten instorten, om hem en met hem al diegenen te verpletteren, die zich daarin bewogen.
Breng, zooals men zich in dit land uitdrukt, uw koetjes op 't droge, eer de overstrooming hier have en huis komt wegspoelen, en blijf niet als een onberaden zot naakt en berooid op de deerlijke overblijfselen staan, omdat gij geen moeds genoeg bezit om u datgene vooruit te verzekeren, waarop gij bij deeling wettige aanspraak hadt."
Sommige geraakten aan den grond, zoodat de krijgers kanonnen en ankers over boord moesten werpen om weer vlot te komen. Berooid, gehavend en vernederd keerden de Spanjaarden in Amsterdam terug. Den 11en December trokken, zooals wij zeiden, de Spanjaarden op, om Haarlem te gaan belegeren.
En ja, die daar tien jaren later ik was bij mevrouw toen in 't achtste jaar 's avonds berooid met een kind kwam aanzetten was diezelfde juffrouw Emilie. 't Was haar naar werken vergaan. Niet naar Frankrijk maar naar Amerika had zij zich met haar Alfonsus ingescheept, daar had mijnheer geen idees op gehad.
Gevloekt, gevloekt, zij uw naam!" En tot háár zou hij zich om een aalmoes wenden!? Neen, duizendwerf neen! Liever berooid, en met tranen het brood der ellende gegeten, dan te bedelen bij haar, die met kwistige hand den speelduivel voedt.
Maar liefhebberij in het stellen van vinnige brieven; maar liefhebberij in het nazien van allerlei speciën, hoe verflauwen zij wanneer men het hoofd vol heeft van de ellenden van een berooid gezin!
Het volk verzette zich niet tegen de vrouwen; Emma van Haarlem en haar dienaressen mochten het kasteel vrijelijk verlaten. Voor den wreeden man zou dan geen genade gelden. "Maar " aldus smeekte ze "moet ik dan arm en berooid door 't land trekken? Zal mij niets van mijn rijkdom overblijven?" "Wij strijden niet tegen uw schatten," antwoordde men. "Wat wilt gij medenerven?"
"Ja, als wij het eerst aan Spanje brengen, zal Spanje er ons naderhand mede beschenken," zeide Mom, met bitterheid: "Is het zoo niet? Ik weet den toestand, waarin gij verkeert: uw krijgskas is uitgeput, Spinola berooid en de geestelijke orden zijn, zooals altijd, niet scheutig."
Dan dekte het zeezout het zuchtende land, Verwijderde staag het bedwingende strand, Deed honderden, duizenden sneven. En huizen, en hoven, en menschen, en vee Verzwolg ze, die woeste, verslindende zee, En naakt en berooid moest hij vlugten De landman; 't verlies van zijn have getroost, Behield hij zijn vrouw maar, zijne ouders, zijn kroost, Wier dood er zoo velen deed zuchten.
Sinds 1793, het jaar waarin ze berooid en doodarm Corsica waren ontvlucht en naar Toulon geweken, was er in hun levensomstandigheden een groote verbetering ontstaan; ze bezaten thans hotels te Parijs, kasteelen in de omstreken; Jozef en Lucien stonden met het gouvernement op vertrouwelijken voet, gaven diners aan ministers en letterkundigen, heetten beschermers der schoone kunsten, deden aan belletrie en leidden een lui, lekker leventje.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek