United States or Pakistan ? Vote for the TOP Country of the Week !
En toen begonnen de wespen hun loopbaan. Het was achter in Juni, en bijna een week vóór de kippen uit Hickleybrow ontsnapten, dat de eerste der groote wespen gedood werd. Het bericht ervan verscheen in verscheidene bladen, maar ik weet niet of het nieuws den heer Bensington bereikte, en nog veel minder of hij het in verband bracht met het gebrek aan orde dat in alles op de Proef-Hoeve heerschte.
De trein vertrok om vijf minuten over drieën, en hij kwam te Charing-Cross aan om kwart vóór drie, en vond daar Bensington buiten het station in heet dispuut met twee politie-agenten en zijn wagenvoerder buiten het station en Redwood in het goederenbureau, in een technische moeilijkheid gewikkeld omtrent zijne ammunitie.
Er bestaat nu niet meer den geringsten twijfel aan, dat, terwijl de heer Skinner de kuikens van den heer Bensington opfokte met Herakleophorbia IV, een aantal wespen èven werkzaam en misschien nòg werkzamer bezig waren hoeveelheden van hetzelfde deeg te vervoeren naar hun vroege zomer-broedsels op de heuvelen achter de naburige pijnbosschen.
Hij zag nog even het breede achtergedeelte, den langen schubachtigen staart en lange zolen der achterpooten van een rat, en ledigde zijn tweeden loop. Hij zag Bensington neervallen op het oogenblik, dat het beest om den hoek verdween. Toen was iedereen een tijdlang druk in de weer met een geweer.
Snap je?" Hij haalde hen over tot zijn idee om de verwoesting volkomen te maken. Zij sloegen en versplinterden ieder stukje hout in huis; zij legden paden van gehakt hout overal waar de ontzaglijke plantengroei opschoot; zij maakten een brandstapel voor de rattenlijken, en overgoten ze met petroleum. Bensington werkte als een polderjongen, die weet wat hem te doen staat.
"Ik zeide," zei de heer Bensington, met de zelfvoldoening van iemand die een goed beteekenisvol iets gezegd heeft, "waarom eenzaam." "Bedoel je dat we nog meer van dergelijke kinderen zouden kunnen grootbrengen ?" "Neen, ik bedoel niets meer dan wat ik vroeg." Redwood begon de kamer op en neer te loopen. "Natuurlijk," zeide hij, "dat zou kunnen. Maar toch! Wat zou het einde ervan zijn?"
"Een kleine jongen, die zóó hard groeit," zei de heer Bensington langzaam, en keek naar het kuiken terwijl hij het zeide. "Zeg!" zei Bensington, "wat een kerel zal d
"'t Ligt voor de hand dat de zaak moèt uitkomen. De menschen zullen van dit kind hooren, het in verband brengen met onze kippen en 't andere spul, en m'n vrouw zal de heele zaak te weten komen... Ik heb geen vaag idee hoe ze 't zal opvatten." "'t Is stellig moeilijk," zei Bensington, "om eenig plan te maken " Hij zette zijn bril af, en veegde hem zorgvuldig schoon.
Bensington, met een geweer tusschen de knieën, naast Cossar zittend in de sjees, voelde een reeds lang in zich groeiende verbazing tot rijpheid komen. Al wat zij nu deden, was, zooals Cossar volhield, zonder twijfel het meest voor de hand liggende om te doen, maar ! In Engeland doet men zelden wat voor de hand ligt.
Deze dingen deden Bensington terugdenken aan het vroegere en nu vergeten genot dat hij in het leven vond; voor zijne oogen werd de belofte zijner ontdekking levend en vreugdevol, en het scheen hem werkelijk toe dat hij den gelukkigsten dag zijns levens bereikt had.
Woord Van De Dag