Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 juni 2025
Alles wil hij onderzoeken, overal van snoepen, in de proviandkast zoowel als op het erf en in den tuin. "Tot de meest in 't oog loopende eigenschappen van den Waschbeer," schrijft L. Beckmann, "behooren zijne grenzenlooze nieuwsgierigheid en hebzucht, zijn eigenzinnigheid en de lust om alle hoeken en gaten te doorsnuffelen.
In het begin van de maand April, wanneer op de Samoa-eilanden de winter begint, die tot November duurt, toen er een Oostenwind woei en het minder heet was, kregen wij een bezoek van directeur Beckmann, die zich, na ons even gegroet te hebben, naar het bureau begaf van mijnheer Krüger. "Dat beduidt wat," zeide Petersen, die bij mij op de veranda thee dronk.
Aan het hoofd der Samoaners marcheerden twee mannen, waarvan een ons bekend voorkwam. "Is dat niet het opperhoofd, van wien directeur Beckmann de nieuwe landerijen gekocht heeft?" vroeg mijn vriend, die wat bijziende was. "Ja, hij is het," antwoordde ik, want ik herkende hem, "wat zou hij in het schild voeren, om met zooveel volk hierheen te komen?"
Ik hield deze mooie boompjes, waarvan verscheidene met witte en roode bloesems bedekt waren, voor kerseboomen, tot ik door een uitroep van den directeur Beckmann, beter werd ingelicht. "Zoo, zoo! U bent dus met den aanleg van een koffieplantage geslaagd, beste Tiedemann!" riep de directeur uit. "Dat doet mij werkelijk pleizier! Die kan ons van heel veel nut zijn."
Den volgenden morgen, eersten Kerstdag, woonden wij allen, ook directeur Beckmann, de godsdienstoefening in de kerk bij, en na afloop daarvan nam de directeur afscheid van den dominee en diens echtgenoot, alsook van mijnheer Sievers, daar hij dadelijk, na het tweede ontbijt naar Apia wilde terugkeeren.
Op den namiddag van den 11n Maart, kwam mij een bode van directeur Beckmann, het schriftelijk bevel brengen, om nog dien zelfden avond in de kano van den bode naar Apia te varen.
"Toen u weken lang wegbleeft, was ik naar Apia gevaren, gedeeltelijk om een onderhoud te hebben met directeur Beckmann en hem om raad te vragen, wat ik in mijn toestand als verlaten weesjongen doen moest, gedeeltelijk om wat nieuwe kleeren aan te schaffen, daar het met mijn garderobe vrij kaaltjes gesteld was.
"Verliefd ben ik reeds lang, verloofd pas sedert gisteren. Luister maar eens, oudje!" zeide Gaedecke met een van vreugde stralend gelaat. "Je herinnert je nog wel mijnheer Tiedemann, in de factorij Vaitele, dien wij kort na onze landing in Apia met directeur Beckmann bezocht hebben?
Eenige dagen na dit gevecht, bracht een bode van directeur Beckmann mij een brief van dezen laatste, met het verzoek, dat ik mij nog dien zelfden dag in de kano van dien bode naar Apia zou begeven, om mij bij den directeur te vervoegen. "Dat staat zeker in verband met de geschiedenis van laatst, Arendt," zeide Gaedecke, toen ik hem bij het lunch den brief gaf.
Vrijdagmorgen nam ik afscheid van mijnheer Krüger en mijn vriend Hendrik, die mij naar het strand bracht, waar de groote boot der factorij op mij wachtte. Dadelijk na mijn aankomst te Apia, begaf ik mij naar directeur Beckmann, bij wien ik bleef eten.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek