Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 juli 2025
"Kom, kijk mij aan en zeg dat je het niet meent." Elsje barstte in tranen uit. "Laat mij weer naar huis gaan!" snikte ze. "Och, laat mij toch weer naar grootmoeder gaan! Ik vind het hier vreeselijk, vreeselijk! En ik wil veel liever nooit, nooit weer hier komen! Ik doe toch niets zooals ik moet en ik vind het hier vreeselijk, vreeselijk!"
Eensklaps barstte de zwarte wolk, en de hagelsteenen vielen en sloegen geducht op Uilenspiegel's rug. Laas, sprak hij, ik voel het wel, 't is alleen naar dwalende honden dat men steenen smijt. Toen zette hij het op een loopen. 't Is mijne schuld niet, vervolgde hij, als ik geen paleis of zelfs geen tent heb om mijn schraal lichaam te beschutten.
»Ze zijn heel mooi,« zei Charley Bates, die met allerlei vreemde grimassen deed, alsof hij in één van de bewuste deelen las, »prachtig geschreven, is 't niet Oliver?« Toen hij den wanhopigen blik zag, waarmee Oliver zijn kwelgeesten aankeek, barstte jongeheer Bates, die veel gevoel voor het comische bezat, opnieuw in een lachbui uit, nog luidruchtiger dan te voren.
Wij konden 't in ons hart niet gevonden krijgen om hem te verlaten, zei hij, iets kalmer en reeds vagelijk zich schamend. De dikkerd en zijn vrouw glimlachten zwakjes, en knikten zwijgend goedkeurend, nog gansch verbouwereerd door de gebeurtenis; maar Elsatje barstte plotseling in hevige tranen uit. Dat vermurwde heelemaal het hart van den ouden militair.
Maar zie, nu het gewichtige oogenblik eindelijk was gekomen, trok haar vader, bevreesd voor de gevaren, die zijn geliefd kind op den grooten tocht bedreigden, zijne toestemming in, en weigerde hij haar te laten gaan. Het paspoort nam hij onder zijne berusting en sloot het weg. Prascovia barstte in tranen uit, en smeekte zoo lang, dat haar vader ten slotte toegaf.
Ten laatste besloot zij er toe en drukte zij zachtkens de lippen op mijn vingertoppen; maar zij had te lang getalmd, al het water was verdwenen. Nu barstte zij in lachen uit, werd zij wederom kind en zag ik zeer goed in dat zij den draak met mij stak. Ik was heel dwaas. Ik bukte mij opnieuw. Ditmaal schepte ik water in mijne beide handen, mij haastende haar aan Babet's lippen te brengen.
En toen hij, angstig haar aankijkend en betastend, eindelijk overtuigd was dat haar niets geen leed was overkomen, toen barstte hij als een kind in tranen uit, en trok haar smeekend met zich mee, verre van den akeligen wagen, waar al de anderen nu in angstig druk gepraat omheen stonden.
Opeens barstte een vloed van wellusttranen uit de ogen van de gelukkige Adolf, en dan eerst kon hij de tedere Jonkvrouw weder tegen zijn hijgende borst drukken. Met medelijden en bewondering had Diederik dit toneel van zuivere liefde aanschouwd.
"En daar zij Bob Harvey niet meer hadden om te sturen, zijn zij tegen de rotsen geslagen en het schip werd geheel verbrijzeld!" "O! die ellendelingen! die roovers! die schurken!" barstte Pencroff uit. "Pencroff," zeide Harbert, terwijl hij de hand van den zeeman vatte, "wij zullen een andere Bonadventure maken, een grootere! Wij hebben al het ijzer en touwwerk van de brik tot onze beschikking!"
Marianne barstte verontwaardigd uit: "Achting toedragen! Mogen lijden! O Elinor, wat ben je koel! Erger dan koel! Je schaamt je om anders te schijnen. Als je die woorden nog weer durft noemen, dan ga ik zóó de kamer uit." Elinor kon niet nalaten te lachen. "Wees niet boos," zei ze, "en wees maar zeker, dat ik je niet wilde grieven, door zoo kalm over mijn eigen gevoelens te spreken.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek