Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 mei 2025
Ik toon niet dikwijls mijn gevoel. Ik maak er een regel van om alles in stilte te verduren, dat is het harde lot eener vrouw. Maar toen barstte ik toch uit, zoodat hij nooit weder daarover gesproken heeft. Maar uit zijn gezicht en uit kleinigheden die hij zegt, kan ik wel opmaken dat hij nog eveneens denkt; en dat is immers iemand tergen."
Toen Parcival zijn wensch te kennen gaf door koning Arthur tot ridder geslagen te worden, barstte de roode ridder in lachen uit, zoodat onzen jongen held van ergernis het bloed naar de wangen steeg. Dit ziende, bedwong de ridder zich en sprak: "Gij schijnt mij tamelijk jong en onervaren om reeds nu onder de ridders van koning Arthur te worden opgenomen. Doch dit is niet mijne zaak.
Maar de Engelsche signorina trad slechts op om gehuldigd te worden. Een storm van bijval barstte los, zoodra zij zich vertoonde. Men wilde den grond verpletteren om haar te huldigen. Het was een trotsch oogenblik. Zij stond daar met den Etna tot achtergrond en de Middellandsche zee tot zijcoulisse.
"Gij, vervloekte schurk lage hond!" barstte hij los, "gij en die slechte vrouw," en hij schudde zijn vuist tegen Elisabeth, "hebt samengespannen om een smet op Beatrice te werpen. Gij hebt nog meer gedaan; gij hebt gedreigd mij aan te vallen, te beproeven mij in 't verderf te storten, als zij zich niet aan u wilde overgeven.
"Ik vraag wat dat beduidt?" herhaalde hij. "Ja, dat zou ik ook wel willen weten," spotte Beerencreutz. "Mag ik weten wat het beteekent, dat de vrouw van Henrik Dohna niet met Gösta Berling dansen wil?" De graaf zag zijn echtgenoote vragend aan. "Ik kon niet, Henrik," barstte zij uit. "Ik kon niet met hem dansen, noch met een van de anderen.
Johanna was paars van spijt en toorn; haar wezenstrekken hadden niets vrouwelijks meer in zich, zodanig waren dezelve in een helse uitdrukking te samen getrokken: men zou gezegd hebben dat zij door een beroerdheid geslagen was. "Vangt hem! Vangt hem!" barstte zij uit.
"Neen, neen, Abraham, blijf nu stil liggen! 't is nog zoo vroeg, en je zult nog tijd genoeg hebben om te treuren, stakker!" "Maar Vader, Vader! Is 't wel zeker waar?" Abraham barstte uit in luid en heftig schreien en wierp zich in de kussens. Lang zat de vader aan 't bed en streelde zijn hoofd.
Maar het breidde zich uit, de geheele hand werd ontstoken, het vel barstte op verschillende plaatsen, de nagels vielen af. Zij leden niet veel pijn, maar voelden zich voortdurend onwel.
Mijn metgezel gaf mij zijn paard om vast te houden, deed de honden knielen, en kroop op handen en voeten rond om de ruiters te verkennen. In die houding bleef hij eenigen tijd; maar eindelijk barstte hij in een gelach uit, en riep: "Son mujeres!" Nu herkende hij in haar de vrouw en schoonzuster van den zoon van den majoor, die naar struisvogeleieren zochten.
Met schier indrukwekkende plechtigheid zette de grijsaard zich recht op zijn stoel, en zeide zoo luid als 't een stervende vermag: "Ha, spreekt gij van 93. Ik verwachtte het! Gedurende vijftienhonderd jaar heeft zich een wolk saamgetrokken. Na vijftien eeuwen barstte zij los. Gij beschuldigt het onweder."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek