Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 11 oktober 2025


"Auntie" schreef mij, dat ze zeer verlangend was mij daar te zien, om mij iets mee te deelen, dat zij als een plicht beschouwde en hoopte wel, dat niets mij zou verhinderen om er te komen. Kort was het briefje, maar heel vriendelijk van toon; en in zijn kort bestek omvatte het voor mij als 't ware de beschikking over mijn gansche verder leven.

Fluks keek ik om en zag twee levendige oogen glimlachend op mij gevestigd. En ik herkende 't bij-de-hand gezicht van "Auntie," die mij vriendelijk toeknikte. Zij zat op een bank in de zon; en naast haar zaten ook de oudere dame met grijze haren en de oude meneer, die ik als de ouders van Maud beschouwde. Ik nam mijn hoedje af en groette.

Ik glimlachte en knikte, bevestigde dat inderdaad België niets met "Germany" te maken had. "Auntie" vond dat wel eenigszins vreemd, maar de oude heer herhaalde het nog eens met nadruk en ook de oude, deftige dame met grijze haren knikte langzaam met het hoofd, om te bevestigen dat haar man gelijk had. Maud en 't kleine meisje waren intusschen dichter bij gekomen.

Maar Auntie liet mij den tijd niet aan mijn gevoelens van verbazing lucht te geven; zij vertelde mij op gejaagden toon, dat Maud daarbinnen was om zich een zomerhoed te koopen; maar dat het gesprek met die Fransche modiste, die slechts gebroken Engelsch kon, niet vlotte; en dat ze mij juist voorbij het raam zag passeeren en mij verzocht als tolk te willen dienen.

Papa en Mama hadden, evenals Maud en "Auntie," mijn invitatie aangenomen; en daags vóór den gestelden datum toog ik even naar den restaurant Delmonico, om er met den baas, of een der chefs, het menu op te maken. Ik werd er ongeveer ontvangen, zooals Maud bij madame Véronique onthaald was geweest.

De violen kweelden, af en toe knalde dof een champagne-kurk en de animatie werd steeds vroolijker en levendiger, en Papa liet mij nog meer beteekenisvolle mannen zien, telkens daarbij vermeldend hoeveel ze "waard waren;" en Mama en "Auntie" en ook Maud waren ten diepste mee geïnteresseerd, genietend van die weelde-in-cijfers zooals alleen echte Amerikanen dat kunnen.

Wel, wel, wat 'n chance "Auntie" daar zoo gansch onverwacht te ontmoeten!

In onwillekeurig walgen keerde ik even machinaal het hoofd om. Hij groette "Auntie," hij groette Maud, hij groette Papa, en dan weer tot Maud zich wendend hoorde ik hem vragen: Goed nieuws van Reggy? Heel goed, dank u, hoorde ik Maud antwoorden. Wanneer verwacht u hem terug? vroeg nog de vlegel. Waarschijnlijk tegen het eind der volgende maand, antwoordde Maud, een lichte kleur krijgend.

Toen slaakte "Auntie" plotseling een soort verrassingskreet en zei: O! en mister Bunk zit daar ook, daar, bij dat raam! Kijk eens; kijk eens: hij gebruikt nog steeds zijn toast met eieren, net als in Saratoga! Het was een emotie! Allen keken om en zagen mister Bunk zijn eieren eten.

Ik moest maar hopen, dat de dooi niet al te gauw zou invallen; dat hij niet komen zou alvorens mijn liefde, alvorens onze liefde vast aan elkaar geklonken was. Ik liep een pas of tien vooruit, met Maud en "Auntie." De boomen van den weg welfden hun naakte kruinen als een hoogen tunnel over ons heen.

Woord Van De Dag

cnapelinck

Anderen Op Zoek