United States or Morocco ? Vote for the TOP Country of the Week !
De stijl ervan was die stijl, vol juweelen, levendig en duister tegelijkertijd, vol argot en archaïsme, technische uitdrukkingen en overladen beelden, die enkelen van de beste der Fransche symbolisten kenmerkt. Er waren metaforen, fantastisch als orchideeën en even subtiel van kleur. Het leven der zinnen werd beschreven in termen van mystieke wijsbegeerte.
Ik heb van jullie gesoupeerd, hoor! zegt de duc, in argot. André begint verontrust te worden. De duc meent het. En het zoû jammer zijn, want de duc tracteert wel eens op een kelkje anisette en daar is André dol op. Kan ik het niet meer goed maken? fleemt André, en steekt zijn poot uit.
Intusschen zeggen sommige oude Zigeuners bij uitzondering: jayon, lillon. Ik ken geen andere werkwoorden die dezen antieken vorm hebben behouden. Nu ik aldus pronk met mijn povere kennis van het rommani moet ik enkele woorden van het Fransche argot noemen die onze dieven aan de Zigeuners hebben ontleend. Les Mystères de Paris hebben aan de fatsoenlijke menschen geleerd dat chourin mes beteekent.
Victor E. van Vriesland, die naam, welke van nu af aan helaas in de psychiatrische annalen een van de zeldzaamste gevallen van plotseling-optredende verstandsverbijstering ten gevolge van granaatschok zal aanduiden, hoe lief was-ie mij, als die van een aardigen knaap, dien ik goed heb gekend. Als de dag van vandaag herinner ik 't me, hoe-ie mij, toen-ie 't over "De cultureele noodtoestand van het Joodsche Volk" had, op de bovenste plank der Joodsch-Hollandsche realistische auteurs zette; als de dag van vandaag: hoe-ie geen literair traantje of zuchtje kon laten of hij stuurde ze mij in een overdrukpapiertje naar huis. En nu ... nù zegt de arme kerel waarachtig, dat ik ik vertaal nauwkeurig uit zijn argot zooveel als ... een schoelje ben.... Vorder niet van mij lezer, dat ik, een tragische heldenpose aannemend, mijn rapier trek.... Ah bah, dat zoudt ook gij immers in dit geval niet doen.... Daar was in heel die zestien jaren, dat ik critieken schrijf, niet één mijner tegenstanders, ook de felste niet en een recensent heeft er zoo eenige! die mijn eerlijkheid betwijfelde, ja er was zelfs niet een, die haar niet uitdrukkelijk erkende. En d
Woord Van De Dag