Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 5 juli 2025


Aan dien grijsaard heeft hij straks niet gedacht. Maar, ja, de kleine lamp met de groene kap brandde boven op den lessenaar in de apotheek; en toen.... toen is er een schot gevallen. Maar, hij zal nog niet dood zijn. O als hij dood was! Neen neen, dat kan niet! Voort dan, voort, naar De Zonsberg! Een oogenblik later slaat Helmond de hand aan den deurknop.

Dit laatste kent gij niet? Het is zeer duur en zal hier wel niet te krijgen zijn. En waar moet men dat halen? In een apotheek. Zoodra wij morgen wakker zijn, zal ik er eens heengaan. En zijt gij er heel zeker van, dat de kogel uit elkander vliegt? Want anders was het toch met uw armen Hadschi gedaan! Wees maar niet bang, want ik zou toch eerst een proef nemen.

O ja, dat was de apotheek, en bij gebrek aan eert apotheker bereidde zij zelf de door haar voorgeschreven recepten. Ziekenzalen waren er niet; hokken, waar geen licht en geen lucht kon doordringen, waar het stonk en vreeselijk smerig was, herbergden zieltogende menschen. 't Was te erg, ik wilde niet verder doorgaan, want ik ken zulke toestanden van hospitalen in Italië.

Maar, vermoedelijk toch vreezend dat ik het woord had verstaan, 'twelk hem in de eenzaamheid was ontvallen, achtte hij het raadzaam om eenigszins in dienzelfden toon te blijven, en, in de apotheek terugkomende, hernam hij: "'t Is me hinderlijk Thom, dat ik van middag naar die partij moet.

Op mijn bevestigend antwoord geleidt hij mij, langs vijvers, en met volkomen zekere schreden, naar de apotheek, waar zuster Caroline de geneesmiddelen laat bereiden voor de door haar ondersteunde armen. Het is van daag de dag der vrouwen, die in grooten getale zijn opgekomen en van de vrome edele zusters raad en hulp ontvangen.

De man was niet in de apotheek, en met een boos hoofd ging Willem nu maar naar huis. Vader kwam dien middag niet thuis eten. Hij was buiten de stad op een karwei en Mietje moest hem zijn potje maar brengen.

Moet jij wat uit de apotheek hebben manneke?" zegt Van Hake. "Nee, twee gulden en vijf en dertig centjes. Vader was bang dat ie ze anders niet krijgen zou." Thom werd bloedrood en had dat kleine monster wel in den vijzel willen platstampen. "Twee gulden vijf en dertig centen. Is 't goed dokter; zal ik 't maar betalen?" 't Was goed. Thom betaalde.

Sommige rijke burgershuizen hielden zieken en de roode-kruis vlag stak er uit aan den gevel. In het lokaal der sociale werken, in mijn eigen straat, had ik alles van 't begin af zien in gereedheid brengen: de groote zaal met de beddekens, de kamer met de verbanden, de apotheek, de voorraadkamer voor kleedingstukken, de keuken. Alles was netjes in orde.

Ik bevond me in een vertrek dat beter voor hoenderstal dan voor apotheek kon dienen. Ik stootte mijn hoofd aan de zoldering, en de bodem bestond uit lieve moeder aarde, terwijl de wanden waren saamgesteld uit planken, die men niet eens van de schors had ontdaan. Aan spijkers hingen een aantal kleine linnen zakjes, en in het midden van het vertrek hing aan een touw een reusachtige klisteerspuit.

Die fluweelen apotheek schijnt mij zoo diep, dat de fleschjes op verre na niet op den bodem komen. Ik moet eens zien of er niet een dubbelen bodem in die kist is."

Woord Van De Dag

soepe

Anderen Op Zoek