Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 juni 2025
Aouda en Fogg wierpen nog een laatsten blik op het land, om te zien of Passepartout ook nog te voorschijn kwam. Fix was niet zonder eenige bezorgdheid, het toeval zou den ongelukkigen knecht, dien hij zoo schandelijk behandeld had, naar dit punt der haven kunnen brengen, en dan zou er een verklaring hebben plaats gehad, welke niet in het voordeel van den inspecteur zou zijn.
Toen de trein zich weder in beweging zette, en Fogg ingeslapen was, maakte Aouda van het oogenblik gebruik om Fix en Passepartout met den toestand bekend te maken. "Is die Proctor in den trein!" riep Fix uit. "Welnu, mevrouw, stel u gerust: vóor dat hij het mijnheer Fogg lastig maakt, zal hij met mij te doen hebben. Ik meen toch dat in deze geheele zaak ik het ben, die het grofst beleedigd werd."
Aouda, die meermalen met hem over het onstuimige weder sprak, vond hem als altijd even kalm als vroeger. Op Fix had de storm een geheel tegenovergestelde uitwerking. Hij vond hem zeer aangenaam. Zijn vreugde zou paal noch perk gekend hebben, zoo de Rangoon uithoofde van het noodweer een haven had moeten binnenloopen.
Ten drie ure, nadat Fogg aan den machinist eene premie uitgeloofd had, snelde de trein in de richting van Londen, met Fogg, Aouda en zijn trouwen dienaar. Men moest in vijf en een half uur den afstand afleggen, die Liverpool van Londen scheidt, wat mogelijk was, zoo de weg overal vrij was.
Fogg begaf zich aan boord van de Carnatic en daar vernam hij, tot groot genoegen van Aouda en misschien ook tot zijn eigen genoegen maar hij liet er niets van blijken dat de Franschman Passepartout den vorigen avond reeds te Yokohama was aangekomen. Phileas Fogg, die nog dezen avond naar San-Francisco vertrekken moest, ging terstond Passepartout opzoeken.
Toen hij Fix in gezelschap van Fogg bemerkte, fronste hij zijne wenkbrauwen. Maar Aouda vertelde in weinige woorden het voorgevallene en Passepartout werd nu weder kalm. Fix was blijkbaar geen vijand meer, maar een bondgenoot. Hij hield zijn woord. Toen het diner geëindigd was, kwam er een rijtuig voor, dat de reizigers en hunne koffers naar den trein zou brengen.
Hij sloot even de oogen als om te beletten dat die blik dieper doordrong. Toen opende hij ze weder. "Ik bemin u, mevrouw," zeide hij eenvoudig. "Ja, waarlijk, bij alles wat heilig op aarde is, ik bemin u, ik ben geheel de uwe." "O!" riep Aouda, de hand aan haar hart brengende. Passepartout werd gescheld. Hij kwam terstond. Fogg hield de hand van Aouda in de zijne.
Hij vertelde wat er in den afgodstempel te Bombay voorgevallen was, het aankoopen van den olifant voor twee duizend pond en de geschiedenis met de sutty, de schaking van Aouda, de veroordeeling door de rechtbank te Calcutta en de invrijheidstelling onder borgtocht.
Gedurende de eerste dagen van dezen overtocht maakte Aouda nadere kennis met Fogg. Bij elke gelegenheid betoonde zij hem de grootste dankbaarheid. De flegmatieke gentleman hoorde haar, althans oogenschijnlijk, met de meeste kalmte aan, zonder dat eenig woord of gebaar de minste aandoening verried. Hij zorgde altijd dat het de jonge vrouw aan niets ontbrak.
Toen zij aan land kwamen bood hij de jonge vrouw zijn arm en leidde haar naar een draagstoel. Hij verzocht den dragers hem een hotel aan te wijzen, en dezen brachten hem naar het Hotel van de Club. De stoet met den palankijn begaf zich op weg en kwam, gevolgd door Passepartout, behouden aan zijne bestemming. Een kamer werd Aouda aangewezen en Fogg zorgde dat het haar aan niets ontbrak.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek