Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 mei 2025
Ik reken dat hij minstens twintig dagen ten achter is, en de oude lord Albemarle heeft ook zijn vijf duizend pond verloren." "Dat is wel waarschijnlijk," antwoordde Gauthier Ralph. "Wij behoeven slechts den wissel van Phileas Fogg op de gebroeders Baring af te geven." Op dit oogenblik wees de klok tien minuten over half negen. "Nog vijf minuten," riep Andrew Stuart.
Dit maakte een onbeschrijfelijken indruk op Andrew Speedy. Op een Amerikaan maken 60,000 dollars altijd zekeren indruk. De kapitein vergat oogenblikkelijk zijn toorn, zijne gevangenschap en al zijne grieven tegen zijn passagier. Zijn schip was twintig jaar oud. Het was eene schitterende zaak. De bom kon niet meer springen. De heer Fogg had de lont verwijderd.
Deze kwam dadelijk te voorschijn. Hij was een man van omstreeks vijftig jaar, een echte zeerob, met groote oogen, verbrand gelaat, rood haar en een ruw voorkomen. Hij had niets van een beschaafd man. "Gij zijt de kapitein?" vroeg Fogg. "Dat ben ik." "Ik ben Phileas Fogg, uit Londen." "En ik Andrew Speedy, uit Cardiff." "Gij gaat vertrekken?" "Over een uur." "Gij gaat naar...?" "Bordeaux."
"Waar zijn wij?" herhaalde hij met een gezicht dat dreigde te barsten. "Op zeven honderd zeventig mijlen van Liverpool, kapitein;" antwoordde Fogg dood kalm. "Zeeroover," riep Andrew Speedy uit. "Ik heb u doen komen, mijnheer".... "Zeeschuimer!".... "Mijnheer," ging Fogg voort, "ten einde u te verzoeken om uw schip te verkoopen." "Neen, bij alle duivels! neen!"
Andrew Smith, die aan het hoofd van zijn vermetelen troep er onlangs in geslaagd is den Steenbokskeerkring te passeeren, bericht mij, dat, zoo men het zuidelijk deel van Afrika in zijn geheel beschouwt, er geen twijfel kan bestaan dat het een dor land is.
"Men heeft dus het signalement van den dief?" vroeg Andrew Stuart. "Het is eigenlijk geen dief," antwoordde Gauthier Ralph ernstig. "Hoe? Is het geen dief, die vijf en vijftig duizend pond sterling aan bankpapier gestolen heeft." "Neen," zeide Ralph. "Is het dan iemand, die zaken aan de beurs doet?" "De Morning Chronicle verzekert dat het een gentleman is."
"Gij vergeet niet, dat ge terug moet zijn?..." merkte Andrew Stuart aan. "In tachtig dagen," antwoordde Fogg; "zaterdag 21 December 1872, 's avonds kwart voor negen." "Tot wederziens, mijne heeren!" Om kwart voor negen namen Phileas Fogg en zijn bediende plaats in denzelfden waggon. Vijf minuten later hoorde men een schel fluitje en de trein zette zich in beweging. Het was een stikdonkere nacht.
"Zelfs wanneer de Hindoes of de Indianen de rails opbraken," riep Andrew Stuart; "wanneer zij den trein tegenhouden, de waggons plunderen en de reizigers scalpeeren." "Alles er onder begrepen," herhaalde Phileas Fogg, die zijn spel nederlegde en nog twee troeven in zijn hand toonde.
"En het ijzeren karkas en de machine, mijnheer. Is de zaak in orde?" "Geheel in orde." Andrew Speedy nam oogenblikkelijk den tros met bankbiljetten aan en deed die in zijn zak verdwijnen. Bij dit onderhoud werd Passepartout doodsbleek. Wat Fix betreft, hij dacht een beroerte te krijgen.
"Juist, tachtig dagen," zeide Andrew Stuart, die door onoplettendheid een hooge kaart troefde; "maar daaronder niet begrepen het slechte weer, tegenwind, schipbreuk, derailleeren enz." "Alles er onder begrepen," antwoordde Phileas Fogg, doorspelende, want ditmaal eerbiedigde het gesprek het spel niet meer.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek