Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 juni 2025
Albrecht ondertusschen, met veel volk uit Meissen te rugge komende, slaat, met een onderstand van den Graaf van Holland, het leger voor Franeker weder op. Waar op die van Leeuwarden hunne stad verlaaten: en Hertog Hendrik trok daar weder in, bedryvende alomme veel moedwille, brengende veele Edelen en gemeene lieden in ballingschap.
Op dat oogenblik tilde Johanna haar schort op, en wischte haar tranen van vreugde af. Ze wist nu, hoe sterk haar vader voor Herbert en tegen Albrecht was. Ze liet haar boezelaar weder vallen ze nam zich den tijd niet, om de kreuken glad te strijken ze legde haar wang, nat en wel, tegen 't behaard gezicht van den Scholte, en smeekte: "Vader! help mij." "Dat zal ik, mijn kind."
Hij, als oud soldaat, wilde 't niet anders ... en sabels en kogels! hij zou zien, wie in dezen hem den voet dwars zou zetten. "Meen je, dat Albrecht niet naar den Wittewivenkuil durft gaan?" vroeg hem zijn vrouw. "Neen, dat durft hij niet." "Ik zou niet weten, wat daar voor waagstuk aan was."
Sta maar stil met je paard dat is te oud voor zulk een wedloop. Albrecht, die een vurig ros heeft gekocht, heeft het zelfs niet gewaagd met mij te wedijveren. Halverwege is hij omgekeerd." Als de witte wive geloofde, dat zij hem met deze woorden zou tegenhouden, vergiste zij zich. Neen, integendeel ... dat Herbert hoorde, hoe Albrecht had gefaald, gaf hem reeds de macht van den overwinnaar.
Albrecht zat naast haar, en 't woord "Herbert" was in zijn bewustzijn gelijk een vloek, terwijl hij 't mooie, jonge meisje aankeek. Hij haatte de dapperheid. 't Leek hem, of Scholte Lodink hem minachtte, daar hij Herbert prees. Was hij eigenlijk minder dan Herbert? Hij kon met zijn geld koopen, wat hij wilde en wat was Herbert?
Als bijkomende omstandigheid kan het echter zijn invloed hebben uitgeoefend, vooral in die dagen van ruwheid en domheid der lagere standen. "Die Vetkooper-Partei war die der Aristokratie," zegt Dr. von Langenn, Hertog Albrecht der Beherzte, 238, zeer eenvoudig, en bevestigt mijne boven medegedeelde meening. Aant. 13, op bladz. 121. De Aanvallen der Hollandsche Graven.
De Keizer zelf schoot 6 Wisent-stieren en één kalf, 2 Elanden, 6 Damherten, 3 Reeën, 4 Wolven, 1 Das, 1 Vos en 1 Haas. De Groothertog van Weimar en de Prinsen Karel en Albrecht van Pruisen doodden bij deze gelegenheid 8 Wisents. Over de vangst van deze dieren geeft Dimitri Dolmatoff, opzichter van de keizerlijke wouden in de provincie Grodno, de volgende berichten.
Eensklaps stiet hij een juichkreet uit. "Die aarden schotel ... die aarden schotel ... is van goud. Dat is 't huwelijksgeschenk van de witte wive. Ze heeft je eerst nog wat vrees willen aanjagen, maar dat was haar wraak Jongen ... Herbert ... je bent rijker dan de Scholte Lodink ... en rijker dan Albrecht." Dit zeide de oude man, en hierbij keek hij schalksch zijn vrouw aan.
"Hem bekeeren!" roept Dirk Coornhert uit. "Neen, hij zwoer, vandaag te zullen drinken op de gezondheid van Albrecht Dürer's geest en hij lachte mij in mijn gezicht uit: 'Als ik dronken ben, dan ben ik gelukkig, dan vergeet ik mijn schuldeischers. Als ik nuchter ben, zorgen mijn schuldeischers er wel voor, dat ik hen niet vergeet." "Vervloekt! En ik ben er ook een," bromt de brouwer.
Albrecht Dürer zag hem te Antwerpen, terwijl de draak door een dame, die Sint Margriet voorstelde, aan een rood lint voortgetrokken werd. Vooral op de dorpen vermaakten de schutters zich met het spel van Sint Joris-met-den-draak. De vertooningen in genoemde Limburgsche dorpen zijn hiervan, voor zoover mij bekend, de eenige overblijfselen, afgezien van de spreekwijze "met iemand den draak steken".
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek