Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 juni 2025
Die Hydaspes is nog altijd daar; maar de beide steden, door den Macedoniër ter herinnering aan zijne overwinningen gesticht, zijn zoodanig verdwenen, dat de plaats, waar zij gestaan hebben, niet meer aan te wijzen is. De Albatros stevende dien ochtend boven Szinagar, meer bekend onder den naam van Cachemir.
In hun binnenste zeide eene stem, dat, wat bestuurbaarheid en vlugheid van bewegingen betrof, de Go a head niet in de schaduw der Albatros kon staan. Die gedachte pijnigde, en Uncle Prudent verzette er zich met alle macht tegen.
Dat vooruitzicht was niet bemoedigend voor de beide gevangenen; want de kansen om te ontvluchten zouden dan hopeloos, ja geheel en al nul worden. De Albatros stevende zeer langzaam vooruit. Het was, alsof het vaartuig aarzelde het Afrikaansche werelddeel te verlaten. Zou de ingenieur Robur er aan denken, om op zijne schreden terug te keeren? Neen, dat niet!
Het personeel hield zich, onder de leiding van Robur als ingenieur en van Tom Turner als eerste officier, het eerst onledig met de voorschipsschroef. Het was meer doelmatig het werk met haar te beginnen, voor het geval, dat de Albatros om de een of andere reden genoodzaakt mocht worden te vertrekken, voordat de geheele herstelling beëindigd was.
De reusachtige ballon vertoonde zich toen als een nietig zwart punt te midden van het azuurblauw der lucht. Van de Albatros was niets meer te bespeuren, die was onzichtbaar. Plotseling steeg een kreet van angst en ontzetting uit de menigte op. De Go a head vergrootte op onrustbarende wijze, terwijl het luchtschip ook weer te zien was, dat den ballon steeds omgaf met zijne kringen.
Het luchtschip geraakte nu in eene bank van kleine wolken, die het gezicht van de aardoppervlakte langzamerhand sluierden. Robur meende toen te bemerken, dat de voorzitter en de secretaris van Weldon-Institute hunne aandacht weer op de uiterlijke bouworde van de Albatros vestigden. Hij naderde derhalve en zeide: "Welnu, heeren, gelooft gij thans aan de mogelijkheid van de luchtvaart...?"
Noch op de eenzame kusten van dien uithoek van Azië, noch in de omstreken van de zee van Ochotsk kon eene ontvluchting kans van slagen aanbieden. Klaarblijkelijk naderde de Albatros de Japansche en Chineesche streken.
Het was gelegen in de zee der Markiezen-eilanden, buiten iederen gewonen koers in dien grooten oceaan. Daar had Robur eene kleine volkplanting opgericht; daar kwam de Albatros uitrusten, wanneer zij vermoeid van haar vlucht was; daar vond zij ververschingen en benoodigdheden van allerlei aard voor hare lange reizen.
"Maar die Albatros is het eigendom van een schavuit, die ons wederrechtelijk gevangen houdt. En van die zijde beschouwd, levert dit luchtvaartuig een voortdurend gevaar op voor ons en onze vrienden. En als wij er niet in slagen om het te vernietigen...." "Laten wij beginnen met te vluchten!...." antwoordde de secretaris Phil Evans. "Later kunnen wij zien...."
Maar, terwijl de Albatros zoo om zich zelve wentelde, volgde zij tevens de verplaatsings-beweging van die hoozen, welke met eene snelheid ronddraaiden, waarop de schroeven jaloersch hadden kunnen zijn.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek