Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 juni 2025
Had nu Lewin iets bizonders in zijn gezicht of had Wesslowsky zelf het gevoel, dat ce brin de cour, dat hij op touw had gezet, in deze familie niet op zijn plaats was? Genoeg, hij werd bij Lewins binnentreden een weinig verlegen, voor zoo ver een man van de wereld verlegen kan worden. "Dus, gij rijdt met slobkousen weg?"
Ce n'est pas jurer gros voor dengene, die hier en daar eens een kijkje genomen heeft, maar ik wil daarmede het nieuwe hospitaal in Semarang niet afbreken, want ik heb het niet kunnen gaan zien, doch heb gehoord, dat het up to date is.
"Maar dat is een confessie, mijnheertje, dat wordt hoe langer hoe grappiger, o mon bon, ce bon petit monsieur!" En het was of daar waar hij ging het zwart schudde van de pret.... Zeker, hij liep met zijn mond open van vroolijkheid, de tanden bloot in den nacht.... Hoor, nu hield zijn slof-stap stil en de stem kwam kappen zijn eigen genot af: "Nog wat rechts, en dan zijn we er!"
Toen in een opflappend lachen om het malle geval.... waarom ook niet. Hoor hoe dat Parijsche operettenliedje kittelde in het binnen van deez' lolligen jongen: "Bombardos, Patakès." .... Allons, allez-donc, jeune homme.... En Johan zong: "Ce brave général Bombardos." "Ce cher général Patakès."
Er is veel waarheid in het gezegde van Professor Martins: "ce n'est pas la mer, c'est le mal de mer, qui sépare la France de l'Algérie". Maar men moet de kans van zeeziekte loopen. Hij die op reis tegen eenige moeite en ontbering opziet, blijve liever thuis.
Er is veel waarheid in het gezegde van Professor Martins: "ce n'est pas la mer, c'est le mal de mer, qui sépare la France de l'Algérie". Maar men moet de kans van zeeziekte loopen. Hij die op reis tegen eenige moeite en ontbering opziet, blijve liever thuis.
Wanneer deze in zijn gedenkschriften tot die zaken genaderd is, wordt het hem nog plechtig te moede. "Pour ce que grandes et honnorables oeuvres desirent loingtaine renommée et perpétuelle mémoire," aldus begint hij die groote dingen te gedenken.
Deschamps gelieft hem te zien als het type van den slovenden, beklagenswaardigen huisvader: "Vous qui servez a femme et a enfans Aiez Joseph toudis en remembrance; Femmes servit toujours tristes, dolans. Et Jhesu Crist garda en son enfance; A piè trotoit, son fardel sur sa lance; En plusieurs lieux est figuré ainsi, Lez un mulet, pour leur faire plaisance, Et si n'ot oncq feste en ce monde ci."
U is net een madonna met een Kindje! zei Quaerts. Mijn kleine Dolf is gaan wandelen met zijn peetoom, sprak zij, stralend ziende op haar kind en het lichtjes wenkend ... Het stond op en, verlegen, ging het naar Quaerts en bood, met zijn schuin hoofd, een handje. Quaerts tilde hem op en zette hem op zijn knie. Wat is hij licht, ce petit Jésus! Hij is niet sterk, sprak Cecile.
Dat haastig: "ik kom!" waarmee dan 'n zwygend droomen van uren lang werd afgebroken, klonk veeleer als 'n krygshaftig: "ce sera moi, Nassau!" dan als blyk der gewilligheid die elk "patroon" eischen kan van winkeljongetjes die lust in werken, en onder borgstelling voor de geldlâ 'n behoorlyk geloof hebben.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek