United States or Nigeria ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ταφιέρωμα όμως των Ελλήνων προς τον Απόλλωνα, καμωμένο από τότες που γλύτωσαν πατρίδα και κόσμο από τη βαρβαρότητα, να στέκεται ακόμα μέσα στην καρδιά εκείνη της Τούρκικης αλαζονείας και της Ελληνικής ταπεινοσύνης, σα ναποφάσισε ως κ' η παλιά η δόξα να μένη και να μαρτυρή την τωρινή την κακορριζικιά, κατεβάζει στο νου πολλούς στοχασμούς, θλιβερούς και παρηγοριτικούς· θλιβερούς, που ανιστορούμε το τι είτανε μια φορά τα έθνος και πού κατήντησε· και πάλε παρηγορητικούς, που μήτε δυόμιση χιλιάδες χρόνια δε σώνουνε ναφανίσουν τα σημάδια τέτοιας δόξας και τέτοιας μεγαλωσύνης, όσο και νανεμοσκορπιστούν, καθώς μήτε το αίμα δεν αφανίζεται, όσο και να χυθή.
Αποκάμνουν τότες κι απελπίζουνται, πέφτουνε θύματα της μεγαλωσύνης τους, και πεθαίνουν της πείνας οι πιώτεροι. Να δουλέψουνε, θα μου πης. Μα πώς να δουλέψουν οι Καβούρηδες, που έπρεπε αυτοί χιλιάδες νάχουν αποκάτω τους και να τους προστάζουνε! Πώς να συλλογιούνται ψωμί οι Ντάντηδες, που μ' ένα όνειρο θρέφουνται! Οι Βολταίροι, που έπρεπε να τους χαρίζη του πουλιού το γάλα ο Τόπος!
Πολύ διάφορα ήσαν τα αισθήματα με τα οποία ο Μέγας Αρχιερεύς, ο καθίσας εν δεξιά του θρόνου της μεγαλωσύνης εν υψηλοίς, ο όσιος, άκακος, αμίαντος, ο μη έχων ανάγκην υπέρ των ιδίων αμαρτιών να προσφέρη θυσίας, «τούτο γαρ εποίησεν εφάπαξ Εαυτόν ανενέγκας», ανέβαινε τώρα τα βραχώδη υψώματα του μεγάλου όρους.
Λέξη Της Ημέρας